Pedeutologia
Pedeutologia (gr. paideutes – nauczyciel, wychowawca, logos – nauka) – dział pedagogiki zajmujący się zagadnieniami dotyczącymi nauczyciela (określenie oznaczające zawód, misję lub powołanie[1]); główne kierunki badań pedeutologicznych: osobowość nauczyciela, jego uzdolnienia i autorytet, predyspozycje kandydatów do zawodu oraz kształcenie nauczycieli, etyka zawodu nauczycielskiego, kształtowanie się zawodu i funkcji społecznej nauczycielstwa. Problemy te były analizowane od czasów starożytnych, jednak pedeutologię wyodrębniono w XIX–XX wieku. Istotną rolę odegrał Johann Friedrich Herbart — niemiecki filozof, psycholog i pedagog, twórca „pedagogiki naukowej” i uniwersyteckiego seminarium pedagogicznego w Królewcu, opierający pedagogikę przede wszystkim na etyce i psychologii[2].
Przypisy
- ↑ Edward Dereń: Nauczyciel - zawód czy misja i powołanie?. [w:] Portal 'Kształcenie nauczycieli w Polsce' [on-line]. Edward Dereń. [dostęp 2017-03-11].
- ↑ Edward Dereń: Quo vadis, edukacjo nauczycielska?. [w:] Portal 'Kształcenie nauczycieli w Polsce' [on-line]. Edward Dereń. [dostęp 2017-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-12)].
Bibliografia
- Kamila Lorek: Nauczyciel (zdolny) w przestrzeni współczesnej edukacji. Kalisz: Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Pedagogiczno-Artystyczny w Kaliszu, 2011. ISBN 978-83-62135-52-3.
- Marek Sikorski. Rozważania o kwalifikacjach pedagogicznych nauczyciela. „Zeszyty Naukowe AMW”. XLVII (2 (165)), 2006. Akademia Marynarki Wojennej.
- Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996
- Henryka Kwiatkowska, Pedeutologia, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008
Zobacz też
 | Zobacz hasło pedeutologia w Wikisłowniku |
Linki zewnętrzne
- Dorota Ekiert-Oldroyd (red.). Współczesny nauczyciel w koncepcjach pedeutologicznych i w praktyce edukacyjnej; Artykuły: Pedeutologiczne refleksje (s. 9–85); Artykuły: Współczesny nauczyciel w praktyce edukacyjnej (s.96–174). „Chowanna”. 1 (26), 2006. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
