Panorama (zdjęcie)
Ten artykuł dotyczy zdięcia. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Panorama (z gr. pan- + hórama)
- w fotografii: obraz terenu obejmujący znaczny wycinek horyzontu
- w filmie: powolny obrót kamery wokół własnej osi w kierunku poziomym, horyzontalnym (tzw. pan) lub pionowym, wertykalnym (tzw. tilt).
Ma na celu pokazanie rozległego krajobrazu, a w filmie przedstawić miejsce akcji.
W fotografii zdjęcie panoramy powinno oddawać złudzenie głębi przestrzennej, dlatego wymiary zdjęcia powinny mieć stosunek szerokości do wysokości większy niż 1,6:1. Tak pokazany teren najczęściej pod szerokim kątem (ponad 100 stopni) nie będzie zniekształcony, przez co zdjęcie oddaje większy realizm.
Podział ze względu na
Kadrowanie[1]
- pozioma
- pionowa
- kołowa
- panografia
Kąt widzenia
- sferyczna
- dookólna
- częściowa
Odwzorowanie
- równoodległościowe
- walcowe
- stereograficzne (mała planeta)
- sześcienne (krzyż)
- z korekcją perspektywy zdjęć składowych
Przemieszczanie aparatu
- obrotowa
- liniowa
Ułożenie zdjęć składowych
- wierszowa
- mozaikowa
Wykonanie[2]
- kadrowanie zdjęcia
- składanie zdjęć
- kula lustrzana[3]
- obiektyw albo nasadka panoramiczna
- aparat panoramiczny np. rosyjski Horizon 202
- obiektyw rybie oko o kącie widzenia nie mniejszym od 180°, przeważnie skierowany w zenit (panorama skydome)
Pomoce
Narzędzia
- statyw z głowicą panoramiczną
- obiektyw z wyznaczoną źrenicą wejściową
Programy do panoram
- Hugin
- Panorama Tools
- Panorama Factory
Przykładowe panoramy
Zabrze, dookólna panorama miasta
Panorama Szczecina, widok na Odrę Zachodnią (po lewej) i Duńczycę (po prawej) z estakady Trasy Zamkowej. Po lewej stronie Wały Chrobrego, na wprost Wyspa Grodzka, po prawej Łasztownia
Singapur, panorama miasta
Panorama Ziemi kłodzkiej z Zieleńca
Zobacz też
Przypisy
Zobacz multimedia związane z tematem: Panorama |
Linki zewnętrzne
- Porównanie metod wykonania panoram
- Panoramy z Polski
Encyklopedie internetowe (gatunek sztuki):
- Britannica: art/panorama-visual-arts
- БРЭ: 2702740
- DSDE: panorama