Pancerzogłówka łopatonosa
| Triprion spatulatus[1] | |||
| Günther, 1882 | |||
 Para T. spatulatus w ampleksusie | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | płazy | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | Neobatrachia | ||
| Rodzina | rzekotkowate | ||
| Rodzaj | Triprion | ||
| Gatunek | pancerzogłówka łopatonosa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| |||
| |||
Pancerzogłówka łopatonosa (Triprion spatulatus) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych (Hylidae). Dorasta do 10,1 cm długości. Cechuje się charakterystycznym pyskiem z obszarem przypominającym łopatę. Występuje endemicznie na wybrzeżu Pacyfiku w Meksyku, gdzie zasiedla różne tereny roślinne. Poluje głównie na pająki i prostoskrzydłe. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z szerokim zasięgiem występowania i przypuszczalnie dużymi rozmiarami populacji.
Wygląd
Duży przedstawiciel rodzaju Triprion[4]. Samce osiągają długość 6,1–8,7 cm od czubka pyska do otworu kloaki, a samice 7,5–10,1 cm[4]. Długość głowy wynosi około 1/3 długości ciała od czubka pyska do otworu kloaki, a jej szerokość 1/10 tej wartości[4]. Gatunek ten cechuje się płaskim obszarem nadwargowym przypominającym kształtem łopatę[4]. Pysk jest spiczasty[4]. Oczy są duże i sterczą w stronę przednio-boczną[4]. Ramiona są smukłe, a przedramiona mocno zbudowane[4]. W kończynie przedniej brak błony pławnej pomiędzy pierwszym i drugim palcem, występuje natomiast słabo rozwinięta błona pławna pomiędzy trzecim i czwartym palcem[4]. Kończyny tylne krótkie, a ich palce spięte błoną pławną[4]. Grzbiet przyjmuje barwę od ciemnożółtej przez zielonooliwkową po oliwkowoszarą[4]. Występują żółte cętki[4]. Spodnia część ma kolor biały, pokryta jest również brązowymi cętkami na rezonatorach u samców podczas okresu godowego[4]. Boki ciała są żółte[4].
Występują dwa podgatunki – Triprion spatulatus spatulatus na północy oraz Triprion spatulatus reticulatus na południu[4]. T. s. reticulatus jest zauważalnie większy i ma ciemniejsze ubarwienie grzbietu[4].
Zasięg występowania i siedlisko
Endemit. Występuje na wybrzeżu Pacyfiku w Meksyku w stanach Sinaloa, Nayarit, południowe Jalisco, Colima, Michoacán, Guerrero, Oaxaca na wysokościach bezwzględnych 0–350 m n.p.m.[3] Populacje występujące dalej na południe w stanie Oaxaca, przypisywane dawniej do T. spatulatus, prawdopodobnie należą do innego, nieopisanego jeszcze gatunku[3].
Gatunek aktywny nocą, nadrzewny, zasiedla półzimozielone lasy tropikalne, roślinność nadbrzeżną, suche lasy tropikalne, pustynne zarośla[4].
Ekologia
Poluje z zasadzki[4]. W skład jego diety wchodzi 14 rzędów zwierząt – głównie pająki i prostoskrzydłe[4]. Okres godowy przypada na porę deszczową[4]. Gatunek ten rozmnaża się w okresowych zbiornikach wodnych od czerwca do listopada[4]. T. spatulatus jest często infekowany przez nicienia Cosmocercella diaglenae[4].
Status
Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z szerokim zasięgiem występowania oraz przypuszczalnie dużym rozmiarem populacji[3]. Płaz ten jest pospolity, a trend jego liczebności oceniany jest jako stabilny[3].
Przypisy
- ↑ Triprion spatulatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Triprion spatulatus Günther, 1882, [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-08-13] (ang.).
- ↑ a b c d e IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Triprion spatulatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2022 [dostęp 2024-08-13] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Diaglena spatulata, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA, 2019 [dostęp 2020-09-17] .
