Opiołek nochal
Stephanocleonus hollbergii | |||||
(Fahaeus, 1842) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | eukarionty | ||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||||
Typ | stawonogi | ||||
Gromada | owady | ||||
Podgromada | uskrzydlone | ||||
Rząd | chrząszcze | ||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | Cucujiformia | ||||
(bez rangi) | Phytophaga | ||||
Nadrodzina | ryjkowce | ||||
Rodzina | ryjkowcowate | ||||
Podrodzina | Lixinae | ||||
Plemię | Cleonini | ||||
Rodzaj | Stephanocleonus | ||||
Gatunek | Opiołek nochal | ||||
| |||||
| |||||
|
Opiołek nochal (Stephanocleonus hollbergii) – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych.
Taksonomia
Wcześniej znany jako Coniocleonus hollbergii lub Coniocleonus glaucus[1].
Zasięg występowania
Europa i Azja. W Europie notowany w Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Czechach, Danii, Finlandii, we Francji ( w tym na Korsyce), w Hiszpanii, Holandii, Niemczech, Norwegii, Polsce, Rosji, Rumunii, na Słowacji, w Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, oraz we Włoszech). Poza tym występuje we wsch. Palearktyce (zach. Syberia[2])[3].
W Polsce występuje pospolicie[2][1].
Budowa ciała
Osiąga 10-12,5 mm długości. Ryjek dość długi, szeroki. Przedplecze grubo, lecz rzadko i nieregularnie punktowane[1].
Ubarwienie zmienne - brązowe do czarnego, pstrokate. Ciało pokryte w mniejszym lub większym stopniu szarymi włoskami[1].
Biologia i ekologia
Tryb życia i biotop
Preferuje tereny piaszczyste. Spotykany w jasnych lasach iglastych, mieszanych i liściastych (chętnie w sosnowych młodnikach), na nieużytkach, wydmach i wrzosowiskach. Imago aktywne nocą, w dzień uktrywają się w ściółce, glebie, kępach trawy, pod kamieniami lub wśród korzeni. Spotykany od kwietnia do października[2][1].
Odżywianie
Larwy żerują na korzeniach sosny[1].
Przypisy
- BioLib: 12954
- EUNIS: 267616
- GBIF: 4465212
- identyfikator iNaturalist: 547755
- NCBI: 1617952