Norma operatorowa

Norma operatorowa – norma w przestrzeni operatorów liniowych i ciągłych między dwiema ustalonymi przestrzeniami unormowanymi. Jeżeli X {\displaystyle X} i Y {\displaystyle Y} są przestrzeniami unormowanymi, to wzór

T = inf { c > 0 : T x c x  dla każdego  x X } {\displaystyle {\begin{aligned}\|T\|&=\inf\{c>0:\|Tx\|\leqslant c\|x\|{\mbox{ dla każdego }}x\in X\}\end{aligned}}}

określa normę w przestrzeni B ( X , Y ) {\displaystyle {\mathcal {B}}(X,Y)} operatorów liniowych i ciągłych określonych na X {\displaystyle X} i wartościach w Y . {\displaystyle Y.}

Zachodzą ponadto następujące równości

T = sup { T x : x X , x 1 } = sup { T x : x X , x = 1 } = sup { T x x : x X , x 0 } , {\displaystyle {\begin{aligned}\|T\|&=\sup\{\|Tx\|:x\in X,\;\|x\|\leqslant 1\}\\&=\sup\{\|Tx\|:x\in X,\;\|x\|=1\}\\&=\sup \left\{{\frac {\|Tx\|}{\|x\|}}:x\in X,\;x\neq 0\right\},\end{aligned}}}

przy czym ostatnie dwie mają sens w przypadku, gdy X {\displaystyle X} ma co najmniej jeden wymiar.

Zupełność przestrzeni operatorów

Przestrzeń B ( X , Y ) {\displaystyle {\mathcal {B}}(X,Y)} jest przestrzenią Banacha, gdy Y {\displaystyle Y} jest przestrzenią Banacha[1].

Dowód. Niech ( T n ) n = 1 {\displaystyle (T_{n})_{n=1}^{\infty }} będzie ciągiem Cauchy’ego w B ( X , Y ) . {\displaystyle {\mathcal {B}}(X,Y).} W szczególności, ( T n x ) n = 1 {\displaystyle (T_{n}x)_{n=1}^{\infty }} jest ciągiem Cauchy’ego dla każdego elementu x {\displaystyle x} przestrzeni X , {\displaystyle X,} ponieważ
T n x T m x T n T m x . {\displaystyle \|T_{n}x-T_{m}x\|\leqslant \|T_{n}-T_{m}\|\|x\|.}
Używając zupełności Y , {\displaystyle Y,} możemy zdefiniować przyporządkowanie T : X Y {\displaystyle T\colon X\to Y} wzorem
T x := lim n T n x . {\displaystyle Tx:=\lim _{n\to \infty }T_{n}x.}
W szczególności T {\displaystyle T} jest operatorem liniowym, który jest punktową granicą ciągu ( T n ) n = 1 {\displaystyle (T_{n})_{n=1}^{\infty }} operatorów liniowych. Ponadto,
T x sup n N T n x sup n N T n x < , {\displaystyle \|Tx\|\leqslant \sup _{n\in \mathbb {N} }\|T_{n}x\|\leqslant \sup _{n\in \mathbb {N} }\|T_{n}\|\cdot \|x\|<\infty ,}
z uwagi na to, że ciągi Cauchy’ego są ograniczone. Z twierdzenia Banacha-Steinhausa wynika, że operator T {\displaystyle T} jest ograniczony. Dla danej liczby ϵ > 0 {\displaystyle \epsilon >0} istnieje takie N , {\displaystyle N,} że dla n , m N {\displaystyle n,m\geqslant N} zachodzi
T n T m < ϵ . {\displaystyle \|T_{n}-T_{m}\|<\epsilon .}
W szczególności
T n x T m x < ϵ {\displaystyle \|T_{n}x-T_{m}x\|<\epsilon }
dla elementów x {\displaystyle x} z przestrzeni X , {\displaystyle X,} dla których x 1 {\displaystyle \|x\|\leqslant 1} oraz n , m N . {\displaystyle n,m\geqslant N.} Ostatecznie także w tym przypadku
T n x T x ϵ , {\displaystyle \|T_{n}x-Tx\|\leqslant \epsilon ,}
co pokazuje, że ciąg ( T n ) n = 1 {\displaystyle (T_{n})_{n=1}^{\infty }} jest zbieżny do T . {\displaystyle T.}

Przypisy

  1. Megginson 1998 ↓, s. 27–28.

Bibliografia

  • John B. Conway: A course in functional analysis. New York: Springer-Verlag, 1990, s. 67. ISBN 0-387-97245-5.
  • Robert E. Megginson: An Introduction to Banach Space Theory. New York: Springer-Verlag, 1998, seria: Graduate Texts in Mathematics 183.