Niszczyciele typu Daring (1949)
Kraj budowy | Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Użytkownicy | Royal Navy | ||
Wejście do służby | 1952–1959 | ||
Zbudowane okręty | 11 | ||
Okręty w służbie | 0 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność | 3580 t (pełna) | ||
Długość | 118,8 m | ||
Szerokość | 13,1 m | ||
Zanurzenie | 4,1 m | ||
Napęd | 2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby | ||
Prędkość | 35 węzłów | ||
Załoga | 297 | ||
Uzbrojenie | 3 podwójne armaty kalibru 113 mm | ||
|
Niszczyciele typu Daring – typ jedenastu brytyjskich niszczycieli opracowanych po II wojnie światowej dla Royal Navy i Royal Australian Navy. Okręty weszły do służby w latach 50. i znajdowały się w niej do lat 70. XX wieku.
Był to ostatni typ brytyjskich niszczycieli, którego podstawowe uzbrojenie stanowiła broń artyleryjska. Okręty były wykorzystywane podczas konfrontacji indonezyjsko-malezyjskiej i wojny wietnamskiej.
Dwa okręty (HMS „Diana” i HMS „Decoy”) po wycofaniu z Royal Navy zostały sprzedane do Peru, gdzie pełniły służbę do 1993 i 2007 roku.
Okręty
- Wielka Brytania
- HMS "Dainty"
- HMS "Daring"
- HMS "Decoy" (sprzedany do Peru jako "Ferré")
- HMS "Defender"
- HMS "Delight"
- HMS "Diamond"
- HMS "Diana" (sprzedany do Peru jako "Palacios")
- HMS "Duchess"
- Australia
- HMAS "Vampire"
- HMAS "Vendetta"
- HMAS "Voyager"
Linki zewnętrzne
- Daring class destroyer. HazeGray.org. [dostęp 2009-11-28]. (ang.).