Niszczyciele typu Daring (1949)

Niszczyciele typu Daring
Ilustracja
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Użytkownicy

 Royal Navy
 Royal Australian Navy
 Marina de Guerra del Perú

Wejście do służby

1952–1959

Zbudowane okręty

11

Okręty w służbie

0

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

3580 t (pełna)

Długość

118,8 m

Szerokość

13,1 m

Zanurzenie

4,1 m

Napęd

2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby

Prędkość

35 węzłów

Załoga

297

Uzbrojenie

3 podwójne armaty kalibru 113 mm
2 podwójne armaty przeciwlotnicze Bofors L/60 kalibru 40 mm
2 pojedyncze armaty przeciwlotnicze Bofors L/60 kalibru 40 mm
2 pięcioprowadnicowe wyrzutnie torped kalibru 530 mm
1 miotacz bomb głębinowych Squid

Multimedia w Wikimedia Commons

Niszczyciele typu Daring – typ jedenastu brytyjskich niszczycieli opracowanych po II wojnie światowej dla Royal Navy i Royal Australian Navy. Okręty weszły do służby w latach 50. i znajdowały się w niej do lat 70. XX wieku.

Był to ostatni typ brytyjskich niszczycieli, którego podstawowe uzbrojenie stanowiła broń artyleryjska. Okręty były wykorzystywane podczas konfrontacji indonezyjsko-malezyjskiej i wojny wietnamskiej.

Dwa okręty (HMS „Diana” i HMS „Decoy”) po wycofaniu z Royal Navy zostały sprzedane do Peru, gdzie pełniły służbę do 1993 i 2007 roku.

Okręty

  •  Wielka Brytania
    • HMS "Dainty"
    • HMS "Daring"
    • HMS "Decoy" (sprzedany do Peru jako "Ferré")
    • HMS "Defender"
    • HMS "Delight"
    • HMS "Diamond"
    • HMS "Diana" (sprzedany do Peru jako "Palacios")
    • HMS "Duchess"
  •  Australia
    • HMAS "Vampire"
    • HMAS "Vendetta"
    • HMAS "Voyager"

Linki zewnętrzne

  • Daring class destroyer. HazeGray.org. [dostęp 2009-11-28]. (ang.).