Niszczyciele min typu Lerici
"Vieste" (M 5553) | |||
Kraj budowy | Włochy | ||
---|---|---|---|
Użytkownicy | Marina Militare | ||
Stocznia | Intermarine | ||
Wejście do służby | 1985-1996 | ||
Zbudowane okręty | 12 | ||
Okręty w służbie | 10 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność | 503 t | ||
Długość | 49,9 m | ||
Szerokość | 9,6 m | ||
Zanurzenie | 2,6 m | ||
Napęd | 1 silnik wysokoprężnye, 2 śruby | ||
Prędkość | 12 węzłów | ||
Zasięg | 2500 mil | ||
Załoga | 44 | ||
Uzbrojenie | 1 armata automatyczna Oerlikon kalibru 20 mm | ||
|
Niszczyciele min typu Lerici – typ dwunastu włoskich niszczycieli min zbudowanych w latach 80. i 90. XX wieku dla włoskiej marynarki wojennej (Marina Militare) przez stocznię Intermarine w Sarzanie. Okręty budowano w dwóch seriach – pierwsza, licząca cztery jednostki została ukończona w 1985 roku, podczas gdy osiem okrętów zmodyfikowanej drugiej serii (zwanej też typem Gaeta) trafiło do służby w latach 1992-1996. W 2015 roku ze służby wycofane zostały dwie jednostki[1].
Na bazie niszczycieli min typu Lerici skonstruowano również okręty na potrzeby innych krajów – Stanów Zjednoczonych (typ Osprey), Australii (typ Huon), Finlandii (typ Katanpää), Malezji, Nigerii oraz Tajlandii.
Okręty
Włochy
- I seria
- „Lerici” (M 5550) – wycofany w 2015 roku
- „Sapri” (M 5551) – wycofany w 2015 roku
- „Milazzo" (M 5552)
- „Vieste” (M 5553)
- II seria (typ Gaeta)
- „Gaeta” (M5554)
- „Termoli” (M5555)
- „Alghero” (M5556)
- „Numana” (M5557)
- „Crotone” (M5558)
- „Viareggio” (M5559)
- „Chioggia” (M5560)
- „Rimini” (M5561)
Australia
- typ Huon – 6 jednostek
- typ Katanpää – 3 jednostki
- typ Mahamiru – 4 jednostki
- 2 jednostki
- typ Osprey – 12 jednostek
- typ Lat Ya – 2 jednostki
Przypisy
- ↑ Ultimo Ammaina bandiera per i cacciamine Lerici e Sapri. Marina Militare, 2015-09-21. [dostęp 2016-03-24]. (wł.).
Bibliografia
- Cacciamine. Marina Militare. [dostęp 2011-02-27]. (wł.).