Nanohyla
Nanohyla | |||
Poyarkov, Gorin & Scherz, 2021[1] | |||
N. petrigena | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | płazy | ||
Rząd | |||
Rodzina | wąskopyskowate | ||
Podrodzina | Microhylinae | ||
Rodzaj | Nanohyla | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Microhyla annectens Boulenger, 1900 | |||
Gatunki | |||
| |||
| |||
|
Nanohyla – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Microhylinae w obrębie rodziny wąskopyskowatych (Microhylidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w górskich lasach Gór Annamskich w Wietnamie, wschodnim Laosie i północno-wschodniej Kambodży, w paśmie górskim Titiwangsa w najbardziej wysuniętej na południe części Tajlandii i w półwyspowej części Malezji, w górach Borneo (włącznie z malezyjskimi stanami Sabah i Sarawak, Brunei i indonezyjskim Kalimantan) oraz na Archipelagu Sulu na Filipinach[2].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 2021 roku rosyjsko-niemiecki zespół zoologów (Rosjanie Nikołaj Pojarkow i Władisław Gorin oraz Niemiec Mark D. Scherz) w artykule poświęconym konsekwencjom równoległej miniaturyzacji w obrębie podrodziny Microhylinae, wraz z opisem nowego rodzaju wąskopyskowatych z południowo-wschodniej Azji, opublikowanym w czasopiśmie Zoosystematics and Evolution[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) N. annectens. Rodzaj wyodrębniony na podstawie morfologii osobników larwalnych i dorosłych, anatomii szkieletu, a także relacjom molekularnym[1]. W 2024 roku międzynarodowy zespół herpetologów (Irlandczyk Stephen Mahony, Indyjczyk Rachunliu G. Kamei, Amerykanin Rafe Marion Brown oraz Malezyjczyk Kin Onn Chan) zakwestionował wyodrębnienie tego taksonu z Microhyla na podstawie cech morfologicznych, nie kwestionując jednocześnie jego monofiletyczności, i traktując Nanohyla jako monofiletyczny podrodzaj w obrębie Microhyla[3].
Etymologia
Nanohyla: gr. ναννος nannos ‘karzeł’; rodzaj Hyla Laurenti, 1768[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:
- Nanohyla albopunctata Poyarkov, Gorin & Trofimets, 2023
- Nanohyla annamensis (Smith, 1923)
- Nanohyla annectens (Boulenger, 1900)
- Nanohyla arboricola (Poyarkov, Vassilieva, Orlov, Galoyan, Tran, Le, Kretova & Geissler, 2014)
- Nanohyla hongiaoensis (Hoang, Luong, Nguyen, Orlov, Chen, Wang & Jiang, 2020)
- Nanohyla marmorata (Bain & Nguyen, 2004)
- Nanohyla nanapollexa (Bain & Nguyen, 2004)
- Nanohyla perparva (Inger & Frogner, 1979)
- Nanohyla petrigena (Inger & Frogner, 1979)
- Nanohyla pulchella (Poyarkov, Vassilieva, Orlov, Galoyan, Tran, Le, Kretova & Geissler, 2014)
Przypisy
- ↑ a b c d V.A. Gorin, M.D. Scherz, D.V. Korost & N.A. Poyarkov. Consequences of parallel miniaturisation in Microhylinae (Anura, Microhylidae), with the description of a new genus of diminutive South East Asian frogs. „Zoosystematics and Evolution”. 97 (1), s. 38, 2021. DOI: 10.3897/zse.97.57968. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Nanohyla Poyarkov, Gorin, and Scherz, 2021. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-06-10]. (ang.).
- ↑ S. Mahony, R.G. Kamei, R.M. Brown & K.O. Chan. Unnecessary splitting of genus-level clades reduces taxonomic stability in amphibians. „Vertebrate Zoology. Senckenberg”. 74, s. 249–277, 2024. DOI: 10.3897/vz.74.e114285. (ang.).
- GBIF: 11364277
- NCBI: 2865997