Naliściak

Naliściak
Phyllobius
Germar, 1824
Ilustracja
Naliściak nakrzewiak
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Nadrodzina

ryjkowce

Rodzina

ryjkowcowate

Podrodzina

Entiminae

Plemię

Phyllobiini

Rodzaj

Phyllobius

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Naliściak pączkojad aberracji barwnej floricola
Kopulująca parka naliściaków srebrniaków
Naliściak gruszkowy
Naliściak pokrzywowiec
Naliściak mały
Naliściak truskawczak
Phyllobius vespertinus
Phyllobius viridicollis
Naliściak drzewoszek

Naliściak[1] (Phyllobius) – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae. Są polifagicznymi fitofagami. Postacie dorosłe żerują głównie na liściach, a larwy na korzeniach.

Morfologia

Chrząszcze o ciele długości od 2,6 do 12 mm, porośniętym rozmaitych kształtów i kolorów łuskami lub przylegającym owłosieniem, a często jeszcze z wmieszanymi w powyższą okrywę odstającymi włoskami. Ryjek ich jest dość krótki, zwykle tak długi jak szeroki i niewiele węższy od głowy, o dołkach na czułki umieszczonych zwykle na górnej powierzchni, a jeśli na bokach to wtedy bardzo krótkich. Przedplecze często wykazuje dymorfizm płciowy, będąc większym i silniej wyokrąglonym po bokach u samców. Stosunkowo mocno wypukłe zlokalizowane są po bokach głowy. Pokrywy zwykle są wydłużone i szersze od przedplecza. Zawsze wyraźnie wykształcone barki pokryw odróżniają naliściaki od podobnych obryzgów (Polydrusus). Tylna para skrzydeł jest zawsze wykształcona. Odnóża mają stopy o zrośniętych pazurkach, a uda często wyposażone w ząbki (kolce). U samców odnóża dwóch początkowych par mają trochę szersze golenie, a te przedniej pary także grubsze[1].

Ekologia i występowanie

Owady te występują w rozmaitych siedliskach. Zarówno postacie dorosłe jak i larwypolifagicznymi fitofagami. Postacie dorosłe są aktywne za dnia i bytują głównie na roślinach żywicielskich. Żerują przede wszystkim na liściach (foliofagi), rzadziej także na pąkach, młodych pędach i miękkich owocach. Jaja zrzucane są na glebę, w której rozwój przechodzą larwy, żerując na korzeniach. Ostatnie stadium larwalne zimuje, po czym przepoczwarcza się na wiosnę w komorze uformowanej w glebie[1][2].

Takson głównie palearktyczny[1], ale np. naliściak pączkojad zawleczony został do nearktycznej Ameryki Północnej, gdzie stał się gatunkiem inwazyjnym[3]. W Polsce stwierdzono 20 gatunków naliściaków[4], często trudnych do odróżnienia[1] (zob. Entiminae Polski).

Taksonomia

Rodzaj ten wprowadzony został w 1824 roku przez Carla Johana Schönherra w publikacji autorstwa Ernsta Friedricha Germara[5]. Obejmuje około 180 opisanych gatunków[1]. Jego klasyfikacja na podrodzaje zmieniała się na przestrzeni lat[1][5]. Poniższy podział na podrodzaje podano za BioLib.cz[5]:

  • podrodzaj Phyllobius (Alsus) Motschulsky, 1845
    • Phyllobius brevis Gyllenahl, 1834
    • Phyllobius dispar L. Redtenbacher, 1849
    • Phyllobius emgei Stierlin, 1887
  • podrodzaj Phyllobius (Dialetus) Reitter, 1916
  • podrodzaj Phyllobius (Ectomogaster) Apfelbeck, 1915
    • Phyllobius fulvago Gyllenhal, 1834
    • Phyllobius fulvagoides Reitter, 1885
    • Phyllobius insidiosus Pesarini, 1981
    • Phyllobius schatzmayri Pesarini, 1981
  • podrodzaj Phyllobius (Italoscythropus) Pesarini, 1980
    • Phyllobius raverae A. Solari & F. Solari, 1904
  • podrodzaj Phyllobius (Metaphyllobius) Smirnov, 1913
  • podrodzaj Phyllobius (Nanoschetus) Reitter, 1916
    • Phyllobius cylindricollis Gyllenhal, 1834
  • podrodzaj Phyllobius (Nemoicus) Stephens, 1831
  • podrodzaj Phyllobius (Parnemoicus) Schilsky, 1911
    • Phyllobius roboretanus Gredler, 1882
    • Phyllobius subdentatus Boheman, 1843
    • Phyllobius viridicollis (Fabricius, 1792)
  • podrodzaj Phyllobius (Phyllobius) Schönherr in Germar, 1824
    • Phyllobius alpinus Stierlin, 1859
    • Phyllobius arborator (Herbst, 1797)naliściak drzewoszek
    • Phyllobius betulinus (Bechstein & Scharfenberg, 1805)naliściak brzozowiak
    • Phyllobius brenskei Schilsky, 1911
    • Phyllobius bulgaricus Apfelbeck, 1916
    • Phyllobius emeryi Desbrochers, 1873
    • Phyllobius etruscus Desbrochers, 1873
    • Phyllobius euchromus Reitter, 1885
    • Phyllobius flecki Reitter, 1906
    • Phyllobius italicus Solari & Solari, 1903
    • Phyllobius korbi Schilsky, 1908
    • Phyllobius lateralis Reiche, 1857
    • Phyllobius leonisi Pic, 1902
    • Phyllobius longipilis Boheman, 1843
    • Phyllobius nudiamplus Reitter, 1916
    • Phyllobius pellitus Boheman, 1843
    • Phyllobius peneckei Solari, 1931
    • Phyllobius pilipes Desbrochers, 1873
    • Phyllobius pyri (Linnaeus, 1758) – naliściak gruszkowy
    • Phyllobius reicheidius Desbrochers, 1873
    • Phyllobius rhodopensis Apfelbeck, 1898
    • Phyllobius seladonius Brullé, 1832
    • Phyllobius squamosus C. Brisout, 1866
    • Phyllobius thalassinus Gyllenhal, 1834
    • Phyllobius transsylvanicus Stierlin, 1894
    • Phyllobius tuberculifer Chevrolat, 1865
    • Phyllobius versipellis Apfelbeck, 1916
    • Phyllobius vespertinus (Fabricius, 1792)
    • Phyllobius xanthocnemus Kiesenwetter, 1852
  • podrodzaj Phyllobius (Plagius) Desbrochers, 1873
    • Phyllobius insulanus Schilsky, 1911
    • Phyllobius montanus Miller, 1862
    • Phyllobius pallidus (Fabricius, 1792)
    • Phyllobius quercicola Apfelbeck, 1916
  • podrodzaj Phyllobius (Pterygorrhynchus) Pesarini, 1969
    • Phyllobius achardi Desbrochers, 1873
    • Phyllobius aetolicus Apfelbeck, 1901
    • Phyllobius canus Gyllenhal, 1834
    • Phyllobius contemptus Schoenherr, 1832
    • Phyllobius crassipes Motschulsky, 1860
    • Phyllobius cupreoaureus Stierlin, 1861
    • Phyllobius haberhaueri Apfelbeck, 1916
    • Phyllobius maculicornis Germar, 1824naliściak nakrzewiak
    • Phyllobius meschniggi Solari, 1938
    • Phyllobius romanus Faust, 1890
  • podrodzaj Phyllobius (Subphyllobius) Schilsky, 1911

Znaczenie gospodarcze

Przy masowych pojawach niektóre gatunki notowane są jako szkodniki w uprawach drzew i krzewów owocowych oraz ozdobnych[1][2]. Zawleczony do Ameryki Północnej naliściak pączkojad stał się tam szkodnikiem upraw klonu cukrowego[3].

Przypisy

  1. a b c d e f g h Stanisław Smreczyński: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 98b. Ryjkowce - Curculionidae. Podrodziny Otiorhynchidae, Brachyderinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1966, s. 50-53.
  2. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 19. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowce – Curculionidae, część 1. Warszawa: 1993.
  3. a b David Coyle, Michelle S Jordan, Kenneth F. Raffa. Host Plant Phenology Affects Performance of an Invasive Weevil, Phyllobius oblongus (Coleoptera: Curculionidae), in a Northern Hardwood Forest. „Environmental Entomology”. 39 (5), s. 1539-1544, 2010. DOI: 10.1603/EN09381. 
  4. M. Wanat: rodzaj: Phyllobius E.F. Germar, 1824. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2019-12-28].
  5. a b c genus Phyllobius Schönherr in Germar, 1824. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2019-12-28].
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • BioLib: 12688
  • EoL: 33141
  • GBIF: 1245228
  • identyfikator iNaturalist: 52515
  • ITIS: 616992
  • NCBI: 41160
  • identyfikator taksonu Fossilworks: 210951
  • CoL: 8HNTV