NGC 1929
NGC 1929 po prawej stronie zdjęcia (HST) | |||
Odkrywca | James Dunlop | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 27 września 1826 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | mgławica emisyjna / obszar H II | ||
Rektascensja | 05h 21m 37,0s | ||
Deklinacja | –67° 54′ 48″ | ||
Odległość | ok. 170 000 ly | ||
Jasność pozorna mgławicy | 11,9m | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Alternatywne oznaczenia | |||
LHA 120-N 44F, N 44F, ESO 56-107, DEM L 151a, HD 269407, LMC 876 | |||
|
NGC 1929 (również LHA 120-N 44F) – mgławica emisyjna (oraz obszar H II[1])[a] znajdująca się w konstelacji Złotej Ryby w odległości około 170 000 lat świetlnych od Ziemi. Należy do Wielkiego Obłoku Magellana[2]. Została odkryta 27 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[2].
NGC 1929 jest częścią wielkiej mgławicy LMC-N44 (N44) i jest położona na północny zachód od superbąbla znajdującego się w jej centrum. Obszar H II jest jonizowany przez gwiazdę typu widmowego O8III. Wewnątrz mgławicy wykryto dwie kolumny pyłu, w wierzchołku jednej z nich znajduje się młody obiekt gwiezdny (ang. YSO – young stellar object) o masie szacowanej na 6–11 M☉[1].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Na stronach ESO nazwą NGC 1929 błędnie określa się gromadę gwiazd w centrum mgławicy LMC-N44 (w superbąblu).
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 1929 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 1929 w bazie SIMBAD (ang.)