Mrówczynka
| Myrmarachne formicaria[1] | |||||
| (De Geer, 1778) | |||||
 Samiec | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | eukarionty | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||||
| Typ | stawonogi | ||||
| Gromada | pajęczaki | ||||
| Rząd | pająki | ||||
| Rodzina | skakunowate | ||||
| Podrodzina | Myrmarachninae | ||||
| Plemię | Myrmarachnini | ||||
| Rodzaj | Myrmarachne | ||||
| Gatunek | mrówczynka | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
Mrówczynka (Myrmarachne formicaria) – gatunek pająka z rodziny skakunowatych.
Opis
Ciało wydłużone, długości od 4-5[2] lub 5-7[3] mm. Długość prosomy u samców wynosi około 1,6, a u samic 2,5 mm[4] i jest ona wydłużona[3]. Ogólnie wygląd upodabniający do mrówek[2]. Samiec ma rudy karapaks z ciemną, szagrynowaną okolicą oczu, ciemnobrązowe szczęki i wargę dolną, nieco jaśniejsze sternum i ciemnobrązowe szczękoczułki, które są silnie wydłużone, skierowane poziomo do przodu, wyposażone w liczne zęby oraz mały guzek na brzuszno-bocznej stronie kła. Opsitosoma (odwłok) samca wydłużony, z wierzchu brązowa, ciemniejsza ku tyłowi, opatrzona dwoma scutae, z których przednie i przód tylnego jest rudy a tył tylnego prawie czarny. Ponadto w połowie długości tylnego scutum obecna jest poprzeczna kropka z białych włosków. Spód opsitosomy jest jasny z ciemnymi liniami po bokach i szeroką, szarą, podłużną przepaską przez środek. Nogogłaszczki samca bez kępki włosków na cymbium, co różni go od M. lugubris[4]. Samice mają normalnie wykształcone[2], brązowe szczękoczułki, rudy karapaks z czarną okolicą oczną, ciemnobrązowe sternum i brązowe z żółtymi brzegami szczęki i wargę dolną. Na wierzchu szarej opistosomy samic obecne dwie pary jasnych poprzecznych kropek, a na jej bokach białe paski. Duże, mniej więcej trójkątne, częściowo podzielone środkową listewką wgłębienie występuje na epigynum samic. Biodra obu płci żółte, poza pierwszej pary z ciemnymi pasami. Stopy przednich odnóży również żółte u obu płci[4].
Środowisko i tryb życia
Nie buduje sieci. Do swoich ofiar skrada się na odległość kilku centymetrów, po czym błyskawicznie skacze[3]. Sposobem poruszania się również imituje mrówkowate, co zniechęcać ma ptaki owadożerne, dla których mrówki są niesmaczne wskutek zawartości kwasu mrówkowego[2].
Żyje na terenach otwartych w trawach na łąkach i skrajach lasów oraz przy brzegach wód[2][3].
Rozprzestrzenienie
Gatunek palearktyczny z zasięgiem podzielonym na część europejską i dalekowschodnią[4], introdukowany do Stanów Zjednoczonych[5]. Znany również z Polski[6].
Przypisy
- ↑ Myrmarachne formicaria, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Heiko Bellmann: Przewodnik kieszonkowy: Pająki. Warszawa: Multico O. W., 1998, s. 35.
- ↑ a b c d Brtek, L'ubomír, i inni: Świat zwierząt. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983, s. 80. ISBN 83-09-00747-7.
- ↑ a b c d D. V. Logunov, W. Wesolowska. The jumping spiders (Araneae, Salticidae) of Khabarovsk Province (Russian Far East). „Annales Zoologici Fennici”. 29, s. 113-146, 1992.
- ↑ Norman I. Platnick: Myrmarachne formicaria. [w:] World Spider Catalog Version 16.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2016-02-18].
- ↑ Marek Żabka. Salticidae. Pajaki skaczące (Arachnida: Araneae). „Fauna Polski”. 19, s. 41-42, 1997. Muzeum i Instytut Zoologii PAN.
