Mistrz Pokłonu von Grootego

Mistrz Pokłonu von Grootego

Opłakiwanie Chrystusa (Muzeum Narodowe w Warszawie)
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	manieryzm
Multimedia w Wikimedia Commons

Mistrz Pokłonu von Grootego – flamandzki malarz manierysta czynny w Antwerpii w latach 1515–1520.

Jest to anonimowy malarz tworzący w Antwerpii, któremu przypisuje się kilka obrazów z Pokłonem Trzech Króli. Na podstawie tryptyku o tym samym tytule, znajdującego się dawniej w kolekcji Freiherra von Grootego na zamku Kitzburg (w pobliżu Bornheim)^[a], niemiecki historyk sztuki Max Jakob Friedländer, w 1915 roku, nadał mu przydomek „Mistrz Pokłonu von Grootego”. Wcześniej tryptyk był błędnie zaliczany do oeuvre (dorobku) Herriego met de Blesa^[1], prawdopodobnie nauczyciela Mistrza Pokłonu von Grootego. Styl tego ostatniego jest zbliżony do stylu innego antwerpskiego artysty, znanego jako Mistrz Pokłonu Antwerpskiego^[2].

• Tryptyk pokłonu Trzech Króli – 1515–1520, kwatera środkowa 79,5 × 54 cm, skrzydła 82 × 25 cm, kolekcja prywatna

Kwatera środkowa ukazuje scenę Pokłonu Trzech Króli, prawe skrzydło przedstawia Ucieczkę do Egiptu a lewe dwie sceny Boże Narodzenie oraz Ukazanie się anioła pasterzom. Istnieje kilka kopii tego samego tryptyku, między innymi w Starej Pinakotece w Monachium^[3]. W styczniu 2013 jedną z nich wystawiono w nowojorskim domu aukcyjnym Christie’s^[4]; jej wartość oszacowano na od 400 do 600 tysięcy dolarów^[5].

• Tryptyk adoracji ze scenami ze Starego Testamentu – 1517, Städel Museum, Frankfurt nad Menem
  • Pokłon pasterzy – kwatera środkowa
  • Posłańcy przed królem Dawidem – skrzydło lewe
  • Król Dawid i królowa Saby – skrzydło prawe
• Opłakiwanie Chrystusa – Akademia Sztuk Pięknych w Wiedniu
• Opłakiwanie Chrystusa – 86 × 60,5, Palais des Beaux-Arts Lille, (nr inw. 1784)^[6]
• Tryptyk z kalwarią, św. Antonim i św. Katarzyną – 1520, 95 × 103.3 x 6,5 cm, Museu Nacional d’Art de Catalunya^[7]
• Tryptyk ostatniej wieczerzy – kwatera centralna: 117 × 82,5 cm; skrzydła: 117 × 37 cm, Królewskie Muzea Sztuk Pięknych w Brukseli^[8]
  • Ostatnia wieczerza – kwatera środkowa
  • Pożegnanie Jezusa z Matką – lewe skrzydło
  • Jezus obmywający stopy – prawe skrzydło

• Robert Genaille: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.
• Colum Hourihane: The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. T. I. Oxford University Press, 2012. ISBN 978-0195395365.