Mikołaj Tempelfeld

Mikołaj Tempelfeld
Data urodzenia

przed 1400

Data śmierci

1474

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Rektor
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Okres spraw.

1433–1433

Mikołaj Tempelfeld (ur. przed 1400, zm. 1474[1]) – rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1433 roku.

Życiorys

Urodził się ok. 1400 r. W 1414 podjął studia w Krakowie. W 1419 uzyskał tytuł bakałarza, a w 1421 magistra sztuk. W 1433 roku objął funkcję rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Funkcję tę przestał pełnić w tym samym roku. Od 1438 był kaznodzieją w kościele Mariackim w Krakowie. Od 1445 kanonik i kantor kapituły katedralnej we Wrocławiu. Od 1447 kanonik kapituły Świętego Grobu w Legnicy. Zmarł w 1474 roku[1].

Dzieła

  • Komentarze do dzieł Arystotelesa.
  • Mowy uniwersyteckie i pogrzebowe.
  • Traktaty przeciwko Jerzemu z Podiebradów.
  • “Inwektywa” przeciwko Jodokowi.
  • Recepta na lekarstwo do oczu.

Przypisy

  1. a b Praca Zbiorowa: Polski Słownik Biograficzny t. 21. Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1976, s. 107.

Bibliografia

  • Polski Słownik Biograficzny t. 21. Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1976, s. 107.
  • S. Hutterer, A. Poznański, Auf der Suche nach einem Autograph von Nikolaus Tempelfeld de Brega, „Maniculae. Beiträge zur Überlieferungsforschung mittelalterlicher Texteherausgegeben von der Arbeitsgruppe Handschriftencensus” 4 (2023), s. 33–37.
  • p
  • d
  • e
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1400–1499)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1500–1599)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1600–1699)
AkademiaKrakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1700–1777)
Szkoła Główna Koronna
(1777–1795)
Szkoła Główna Krakowska
(1795–1805)
Lata 1805–1817[A][B]
Uniwersytet Jagielloński
(1817–1899)
Uniwersytet Jagielloński
(od 1900)
  1. a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
  2. Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
  3. W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
  4. Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.