Meripilus
 Wachlarzowiec olbrzymi (Meripilus giganteus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | żagwiowce | ||
| Rodzina | wachlarzowcowate | ||
| Rodzaj | wachlarzowiec | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Meripilus P. Karst. Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 37: VIII, 33 (1882) | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Meripilus giganteus (Pers.) P. Karst. | |||
| |||
Meripilus P. Karst. (wachlarzowiec) – rodzaj grzybów z rodziny wachlarzowcowatych (Meripilaceae). W Polsce występuje tylko jeden gatunek – wachlarzowiec olbrzymi[1]
Charakterystyka
Grzyby nadrzewne, saprotroficzne, poliporoidalne. Bazydiokarpy roczne, zwykle wyrastające dachówkowato w zbitych kępach z krótkiego trzonu lub podstawy. Powierzchnia brązowa z promienistymi, gładkimi liniami i przeważnie ze strefami koncentrycznymi. Powierzchnia porów biała, ciemniejąca po dotknięciu lub wysuszeniu, pory małe, rurki białe i krótkie. Kontekst biały i włóknisty. System strzępkowy monomityczny, strzępki generatywne z prostymi przegrodami. Cystyd brak. Bazydiospory półkuliste, cienkościenne, gładkie, szkliste, w odczynniku Melzera nieamyloidalne. Rozwijają się na drewnie, często z zakopanych korzeni lub w pobliżu pni, powodując białą zgniliznę drewna[2].
Jest to charakterystyczny rodzaj, łatwo rozpoznawalny w terenie przez duże owocniki i liczne wiotkie lub łopatkowate, brązowawe kapelusze wyrastające ze wspólnej podstawy lub krótkiego trzon. Prawdopodobnie jest spokrewniony z rodzajem Grifola, która odróżnia się dimitycznym systemem strzępkowym i sprzążkami na strzępkach generatywnych[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Meripilaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[3].
Takson utworzył Petter Adolf Karsten w 1882 r. Synonim naukowy Flabellopilus Kotl. & Pouzar[4].
Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 1999 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten opisywany był też jako żagiew lub flagowiec[1].
Gatunki:
- Meripilus applanatus Corner 1984
- Meripilus giganteus (Pers.) P. Karst. 1882 – wachlarzowiec olbrzymi
- Meripilus lobatus (Schrad.) P. Karst. 1882[5]
- Meripilus maculatus Corner 1984
- Meripilus sumstinei (Murrill) M.J. Larsen & Lombard 1988
- Meripilus tropicalis Guzmán & Pérez-Silva 1975
- Meripilus villosulus Corner 1984
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum[6]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[1].
Przypisy
- ↑ a b c WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 437, 438, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b M.M. Núñez M.M., LeifL. Ryvarden LeifL., East Asian Polypores. Polyporaceae sensu lato, t. 2, FungiFlora, s. 259–260, ISBN 82-90724-23-3 [dostęp 2014-02-15] .
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-19] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ Gatunek niezweryfikowany.
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
