Mantidactylus alutus
Mantidactylus alutus[1] | |||
(Peracca, 1893) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | płazy | ||
Rząd | |||
Podrząd | Neobatrachia | ||
Rodzina | mantellowate | ||
Podrodzina | Mantellinae | ||
Rodzaj | Mantidactylus | ||
Gatunek | Mantidactylus alutus | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Mantidactylus alutus – gatunek pospolitego na Madagaskarze płaza bezogonowego z rodziny mantellowatych (Mantellidae).
Morfologia
Samce i samice różni wielkość ciała. Pierwsze osiągają 2,4–2,6 cm, ostatnie − 2,6–3,1 cm[4].
Skóra grzbietu nieznacznie ziarnista, różnej barwy, często jasnobrązowa z ciemniejszymi znaczeniami, niekiedy z paskiem okolicy kręgów, wytwarza grzbietowo-boczne fałdy[4].
Samiec cechuje się pojedynczym workiem rezonansowym na podgardlu. Staw skokowy górny sięga nieraz do nozdrza, nieraz do oka. U samców na udach obserwuje się duże gruczoły. Błona pławna występuje jedynie na kończynach tylnych[4].
Występowanie
Płaza spotyka się wyłącznie na Madagaskarze[3], na wschodzie i w centrum wyspy[4]. Występuje on od Ambohitantely aż po Ranomafana[3]. Jest to jedyny przedstawiciel endemicznych dla Madagaskaru mantellowatych spotykany w Antananarywie (gdzie spotyka się go m.in. w ogrodzie Tsimbazaza)[4].
Zwierzę bytuje na wysokościach 1000–2000 m n.p.m. Jego siedlisko stanowią okolice niewielkich wód płynących, przesięków, górski las i jego skraj, a także tereny rolnicze, jak pola ryżowe, czy miejskie (ogrody Antananarywy)[3]. Prowadzi skryty tryb życia i ukrytego w trawie nawołującego za dnia płaza nie widać, słychać za to jego głos. Nocą zdarza mu się nawoływać z bardziej wyeksponowanych miejsc. Jego odgłos to seria 5–15 dźwięków[4].
Rozmnażanie
Zachodzi w niewielkich zbiornikach wodnych z udziałem kijanek[3].
Status
M. alutus występuje pospolicie, a jego liczebność utrzymuje się na stałym,[3] przypuszczalnie wysokim poziomie[4].
Wydaje się, że ten gatunek, posiadając duże zdolności przystosowawcze, nie jest zagrożony wyginięciem[3].
Zamieszkuje on 2 tereny chronione: Park Narodowy Ranomafana i Réserve Spéciale d’Ambohitantely[3].
Przypisy
- ↑ Mantidactylus alutus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Mantidactylus alutus (Peracca, 1893), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-06-16] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Mantidactylus alutus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d e f g Frank Glaw, Miguel Vences, Catherine Aguilar: Mantidactylus alutus. AmphibiaWeb, 2009-05-01. [dostęp 2010-09-03]. (ang.).