Sezon rozpoczął się 29 grudnia 1990 roku, a zakończył 6 kwietnia 1991 roku. Od tego sezonu władze MILL postanowiły podzielić zespoły do dwóch dywizji: Narodowej i Amerykańskiej. W tym sezonie również po raz pierwszy rozegrano All-Star Game, w której dywizja Narodowa pokonała dywizje Amerykańską 25-20. Był to piąty sezon zawodowej ligi lacrosse (licząc sezony EPBLL). Mistrzem sezonu została drużyna Detroit Turbos.
Wyniki Sezonu
W – Wygrane, P – Przegrane, PRC – Liczba wygranych meczów w procentach, GZ – Gole zdobyte, GS – Gole stracone
Dywizja Narodowa |
Drużyna | W | P | PRC | GZ | GS |
Detroit Turbos | 8 | 2 | 0.800 | 184 | 136 |
Pittsburgh Bulls | 3 | 7 | 0.300 | 125 | 158 |
New England Blazers | 3 | 7 | 0.300 | 109 | 136 |
Dywizja Amerykańska |
Drużyna | W | P | PRC | GZ | GS |
Baltimore Thunder | 6 | 4 | 0.600 | 156 | 157 |
New York Saints | 5 | 5 | 0.500 | 146 | 131 |
Philadelphia Wings | 5 | 5 | 0.500 | 129 | 131 |
Finał
- Detroit Turbos 14 – Baltimore Thunder 12
Nagrody
Nagroda | Zwycięzca | Drużyna |
Najlepszy debiutant sezonu | Gary Gait | Detroit Turbos |
MVP meczu finałowego | Gary Gait | Detroit Turbos |
Najlepszy strzelec
- Paul Gait-Detroit Turbos: 47
Sezony National Lacrosse League
Eagle Pro Box Lacrosse League | |
---|
Major Indoor Lacrosse League | |
---|
National Lacrosse League | |
---|