Liwna

Liwna
Ilustracja
Liwna w Silginach, widok z mostu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. warmińsko-mazurskie

Rzeka
Długość 36,24 km
Powierzchnia zlewni

242 km²

Źródło
Miejsce na zachód od jeziora Silec
Współrzędne

54°10′59″N 21°31′35″E/54,183056 21,526389

Ujście
Recypient Guber
Miejsce

na północny zachód od Krelikiejmów

Wysokość

33,3 m n.p.m.[1]

Współrzędne

54°15′35″N 21°09′55″E/54,259722 21,165278

 Szlak
na zachód od jeziora Silec
Sołka
0
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Liwna

Liwna (dawna nazwa niem. Liebe[potrzebny przypis]) – rzeka, prawobrzeżny dopływ Gubra[2] o długości 36,24 km[3].

Źródła rzeki znajdują się na zachód od jeziora Silec. Przepływa przez dwa mezoregiony: Krainę Wielkich Jezior Mazurskich i Nizinę Sępopolską. W podziale administracyjnym – przepływa przez teren powiatu kętrzyńskiego oraz gminy Srokowo i Barciany. Wzdłuż rzeki położone są miejscowości: Ogródki, Barciany, Modgarby, Silginy, Krelikiejmy. Największym dopływem jest Sołka, wpadająca do Liwny we wsi Silginy. Przepływy charakterystyczne powyżej ujścia do Gubra z okresu 1951-1985: SSQ – 1,45 m³/s, SNQ – 0,24, NNQ – 0,20.

Klasyfikacja czystości wód rzeki w roku 1999

W roku 1999 Liwna prowadziła wody III klasy czystości w Ogródkach i Krelikejmach oraz pozaklasowe w Barcianach (zdecydowały o tym azotyny, fosforany i fosfor ogólny). W porównaniu z badaniami prowadzonymi w roku hydrologicznym 1994/95 nastąpiły zmiany w klasyfikacji ogólne w Ogródkach i Krelikiejmach z NON (wody pozaklasowe) na III klasę czystości. W Barcianach wody w latach 1994/95 też były pozaklasowe. Rzeka badana była przez WIOŚ w Olsztynie w trzech przekrojach pomiarowo kontrolnych: w miejscowości Ogródki powyżej ujścia do Gubra, w Barcianach i w Krelikiejmach.

W roku 1999 Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Barcianach – poprzez rów melioracyjny – odprowadzał do Liwny około 45 m³/d ścieków oczyszczonych w oczyszczalni mechaniczno-biologicznej. Substancje organiczne kwalifikowały wody Liwny do II klasy czystości. Stężenie azotu amonowego odpowiadało I klasie czystości, a azotu ogólnego II klasie. Azotany wskazywały na I lub na II klasę czystości. Stężenie charakterystyczne azotynów kształtowało się od wartości dopuszczalnych dla II klasy czystości w Ogródkach, III klasy w Krelikiejmach do wartości pozaklasowych w Barcianach. Stężenie azotynów w Barcianach dwukrotnie przekroczyło normy dla III klasy. W górnym odcinku rzeki Liwny stężenia fosforanów i fosforu ogólnego wskazywały na II i III klasę czystości. W Barcianach stężenie związków fosforu przekraczało dopuszczalne normy, natomiast w dolnym biegu mieściły się w II klasie czystości. Wskaźnik saprobowości sestonu wskazywał na II klasę czystości i jedynie w pierwszym przekroju (Ogródki) wskazywał na III klasę czystości. Miano coli typu kałowego na całej długości rzeki spełniało wymogi III klasy czystości.

Zobacz też

Przypisy

  1. Liwna na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-07-04].
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 141, ISBN 83-239-9607-5 .
  3. Liwna na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-07-04].

Bibliografia

  • "Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999-2000". Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn 2001.