Linia kolejowa Windhuk – Nakop

Linia kolejowa

Windhuk – Nakop
Dane podstawowe
Długość	865 km
Rozstaw szyn	1067 mm
Stacja w Gibeon w czerwcu 2009
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   ↑ Linia do Swakopmund 0,0 Windhuk (Windhoek) Linia do Gobabis → 30,0 Aris 41,0 Leutwein (Haigomas) 58,0 Bergland 98,0 Rehoboth Gebies 126,0 Heide (Uitdrai) 152,0 Tsumis Park 193,0 Kalkrand 210,0 Narib 152,0 Salzbrunn (Dabib) 273,0 Mariental 290,0 Ebene Erde (Orab) Die Kalk 336,0 Gibeon 352,0 Gründorn (Grundorner) 372,0 Asab 400,0 Brukkaros 422,0 Tses Wasser 465,0 Itzawisis Gariganus Townlands 505,0 Keetmanshoop Gobas 558,0 Seeheim Noord ← Linia do Lüderitz 622,0 Holoog 651,0 Klein Karas 687,0 Grünau 740,0 Karasburg 855,0 Ariamsvlei 422,0 Nakop ↑ Namibia Granica Państwa (NAM/RPA) ↓ Południowa Afryka ↓ Linia do Upington

Linia kolejowa Windhuk – Nakop – niezelektryfikowana linia kolejowa w Namibii łącząca stolicę tego kraju z miastem Upington w Republice Południowej Afryki. Linia została wybudowana pomiędzy 1914 i 1915 rokiem jako połączenie kolejowe Windhuk–Keetmanshoop w imieniu kolei państwowych Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej. Linia kolejowa jest obsługiwana przez TransNamib na odcinku do miasta Karasburg. Dalsze połączenie do Republiki Południowej Afryki jest obecnie niewykonywane.

Linia kolejowa Lüderitz – Seeheim od początku była budowana w rozstawie przylądkowym, dlatego ten sam rozstaw szyn wykorzystano przy budowie tej linii. Roboty rozpoczęto z obu końców. Prace na południu prowadziło Deutsche Kolonial-Eisenbahn-Bau- und Betriebsgesellschaft (DKEBBG), a na północy konsorcjum kierowane przez Artura Koppel z Berlina. Obie ekipy budowlane spotkały się w Narib.

Linia została otwarta 3 marca 1912 roku, a jej obsługa była początkowo wspólnie prowadzona przez Lüderitz-Bahn i DKEBBG. Od 1 kwietnia 1913 roku koleje państwowe rozpoczęły obsługę trasy jako Deutsch-Südwestafrikanische Eisenbahn (DSWAE). Trasę obsługiwało:

• 12 lokomotyw
• 9 wagonów osobowych (w tym jeden wagon salonowy)
• 2 wagony bagażowe
• 4 wagony bagażowo-pocztowe
• 155 wagonów towarowych

Personel składał się z 512 pracowników, w tym 127 Europejczyków.

Ruch pasażerski był obsługiwany tylko raz w tygodniu w każdą stronę. Odbywał się tylko podczas dnia, tak by zapewnić nocleg pasażerów w Mariental.

Trasa jest obsługiwana wielokrotnie w ciągu tygodnia przez TransNamib. Przewozy wykonywane są przez łączone pociągi towarowo-pasażerskie na trasie do Karasburga, dalszy odcinek do Republiki Południowej Afryki jest niewykorzystywany.

• Brenda Bravenboer, Walter Rusch: The First 100 Years of State Railways in Namibia. Windhoek 1997, ISBN 0-86976-401-2
• Helmut Schroeter: Die Eisenbahnen der ehemaligen deutschen Schutzgebiete Afrikas und ihre Fahrzeuge = Die Fahrzeuge der deutschen Eisenbahnen 7. Frankfurt 1961.

• Koleje w Namibii. Opracowanie naukowe Klaus Dierks, 2004