Kutnerka brązoworóżowa

Kutnerka brązoworóżowa

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	chropiatkowce
Rodzina	chropiatkowate
Rodzaj	kutnerka
Gatunek	kutnerka brązoworóżowa
Nazwa systematyczna
Tomentella punicea (Alb. & Schwein.) J. Schröt. Krypt.-Fl. Schlesien (Breslau) 3.1(25–32): 420 (1888) [1889]
Multimedia w Wikimedia Commons

Kutnerka brązoworóżowa (Tomentella punicea (Alb. & Schwein.) J. Schröt.) – gatunek grzybów z rodziny chropiatkowatych (Thelephoraceae)^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tomentella, Thelephoraceae, Thelephorales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisali go w 1815 r. Johannes Baptista von Albertini i Lewis David von Schweinitz nadając mu nazwę Thelephora punicea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1888 r. Joseph Schröter^[1].

Ma 14 synonimów. Niektóre z nich:

• Tomentella granulosa (Peck) Bourdot & Galzin 1924
• Tomentella subrubiginosa Litsch.1939^[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.^[3]

Owocnik

Rozpostarty, o średnicy 5–15 (50) cm, pajęczynowaty, siateczkowaty, wełnisty. Powierzchnia żółtobrązowa, rdzawobrązowa, na brzegach ciemnobrązowa, młody zwykle z czerwonobrązowymi kroplami^[4].

Cechy mikroskopowe

Strzępki o średnicy 2–4 µm, grubościenne (ściana komórkowa o grubości ok. 0,5–2 µm). Zarodniki rdzawobrązowe 5,5–7,5 × 3,5–5 µm, nieamyloidalne. Podstawki 35–60 × 5,5–7,5 µm^[4].

Gatunki podobne

Jest wiele gatunków rodzaju kutnerka, możliwych do odróżnienia tylko badaniami mikroskopowymi^[4].

Kutenerka brązoworóżowa występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii, w Japonii i na Nowej Zelandii^[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytacza tylko dwa stanowiska i to dawne (1900 i 1901 r.), podane przez Bogumira Eichlera w Międzyrzecu Podlaskim. Według W. Wojewody rozprzestrzenienie tego gatunku w Polsce i stopień jego zagrożenia nie są znane^[3].

Grzyb nadrzewny, saprotrof. Na stanowiskach podanych w Polsce występował na martwych pniach i gałęziach olchy^[3]. Według źródeł zagranicznych występuje na pozbawionym kory, spróchniałym drewnie liściastym lub iglastym^[4].