Krogulec skromny

Krogulec skromny
Tachyspiza minulla
(Daudin, 1800)
Ilustracja
Widok z przodu
Ilustracja
Widok z tyłu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Accipitrini

Rodzaj

Tachyspiza

Gatunek

krogulec skromny

Synonimy
  • Falco minullus Daudin, 1800[1]
  • Accipiter minullus (Daudin, 1800)
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Krogulec skromny[3] (Tachyspiza minulla) – gatunek ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), występujący w Afryce Wschodniej, Środkowej i Południowej[4]. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka i zasięg występowania

Blisko spokrewniony z krogulcem tropikalnym (T. erythropus), niekiedy traktowano je jako jeden gatunek[1]. Część systematyków uznaje T. minulla za takson monotypowy[1], natomiast Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki[5]:

Osobnik młodociany

Morfologia

Długość ciała: 23–27 cm, rozpiętość skrzydeł 39–50 cm. Masa ciała: samce 74–85 g, samice 68–105 g[4].

Grzbiet ma barwę szarą, ogon szarą z białymi pasami i plamkami. Głowa i policzki są szare, szyja biała, brzuch i klatka piersiowa biała w brązowe paski, oczy pomarańczowo-żółte, woskówka i nogi żółte. Młode mają brązowy grzbiet, brzuch i klatka piersiowa biała z ciemnobrązowymi elementami.

Ekologia i zachowanie

Krogulce skromne żyją w otwartych, wilgotnych lasach, skupiskach akacji i gęstych buszach, na wysokości do 3000 m n.p.m. Żywią się mniejszymi ptakami, jaszczurkami, nietoperzami i owadami. Polują z ukrycia lub podczas lotu.

Samice składają zwykle 2 jaja. Inkubacja trwa około 32 dni. Młode są w pełni opierzone po około 26 dniach od wyklucia.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje krogulca skromnego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[2].

Przypisy

  1. a b c African Little Sparrowhawk (Accipiter minullus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
  2. a b Tachyspiza minulla, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species  (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-03].
  4. a b Little sparrowhawk (Accipiter minullus). [w:] ARKive [on-line]. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-03]. (ang.).

Bibliografia

  • Accipiter minullus w bazie The Peregrine Fund. [dostęp 2014-07-29]. (ang.).
  • Terry Stevenson, John Franshawe: Birds of East Africa: Kenya, Tanzania, Uganda, Rwanda, Burundi. A&C Black, 2004. ISBN 978-0-7136-7347-0.

Linki zewnętrzne

  • Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
  • EoL: 1048392
  • GBIF: 2480594
  • identyfikator iNaturalist: 5088
  • ITIS: 175332
  • NCBI: 993371
  • CoL: 93VM