Kostowiec
Zobacz też: Kostowiec w innych znaczeniach tego słowa. |
część wsi | |||
Kościół parafialny | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | pruszkowski | ||
Gmina | Nadarzyn | ||
Sołectwo | Urzut-Kostowiec | ||
Część miejscowości | Urzut | ||
Strefa numeracyjna | 22 | ||
Kod pocztowy | 05-830[2] | ||
Tablice rejestracyjne | WPR | ||
SIMC | 0005500[3] | ||
Położenie na mapie gminy Nadarzyn | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||
Położenie na mapie powiatu pruszkowskiego | |||
52°03′34″N 20°44′30″E/52,059444 20,741667[1] | |||
|
Kostowiec – część wsi Urzut w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Nadarzyn[4][3]
W latach 1975–1998 Kostowiec administracyjnie należał do województwa warszawskiego.
Parafia
Kostowiec jest siedzibą parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych[5]. Wchodzi ona w skład dekanatu raszyńskiego archidiecezji warszawskiej. Pierwszą świątynią parafialną była kaplica Franiszkanek Rodziny Maryi zbudowana w 1880. Siostry osiedliły się w Kostowcu w 1877. W latach 2000–2004 został zbudowany nowy kościół parafialny pw. św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego i plebania według projektu Jerzego Minkowskiego. 23 maja 2015 został konsekrowany przez Kazimierza Nycza.
- Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi
- Siedziba
- Kaplica
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 59100
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1315 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Parafia Kostowiec [dostęp 2019-03-20]
Linki zewnętrzne
- Kostowiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 476 .