Kormoran wyspowy
| Leucocarbo ranfurlyi[1] | |||
| (Ogilvie-Grant, 1901) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | głuptakowe | ||
| Podrząd | głuptakowce | ||
| Rodzina | kormorany | ||
| Rodzaj | Leucocarbo | ||
| Gatunek | kormoran wyspowy | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| |||
| |||
Kormoran wyspowy[4] (Leucocarbo ranfurlyi) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae).
Występowanie
Jest endemitem. Występuje jedynie w Nowej Zelandii na wyspach Bounty. Szacuje się, że jego populacja liczy 874–975 dorosłych osobników[3].
Charakterystyka
Morfologia
Osiąga 71 cm długości oraz masę około 2–2,9 kg[5]. Ma białe pióra na brzuchu i czarne na grzbiecie. Ma także białe akcenty na czarnych skrzydłach. Młode osobniki mają brązową skórę. Ma wąski dziób, zaokrąglony na końcu. Jest on jasnobrązowy lub w odcieniach różu. Ma pomarańczową obręcz wokół oczu[6].
Dieta
Jest drapieżnikiem. Żywi się małymi rybami, kalmarami, ślimakami oraz jeżowcami. Poluje nurkując do dna[5].
Rozmnażanie
Jego sezon lęgowy trwa od października do listopada. Gniazda zbudowane są z brunatnic, piór, kamieni i błota; mają szerokość około 35 cm i wysokość 15 cm. Samica składa zwykle 2 lub 3 jaja. Osiągają one 64 mm długości oraz 41 mm szerokości. Okres wysiadywania jaj zwykle wynosi około 30 dni[5].
Przypisy
- ↑ Leucocarbo ranfurlyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d D.D. Lepage D.D., Bounty Island Shag Leucocarbo ranfurlyi, [w:] Avibase [online] [dostęp 2024-05-30] (ang.).
- ↑ a b Leucocarbo ranfurlyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-05-27] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2023-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-05-30].
- ↑ a b c B.B. Michaux B.B., Bounty Island shag, [w:] Miskelly, C.M. (red.) New Zealand Birds Online [online], 2013 [dostęp 2024-05-27] (ang.).
- ↑ Bounty Islands Shag, [w:] eBird [online], Cornell Lab of Ornithology [dostęp 2024-05-27] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i krótki film. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- p
- d
- e
Endemiczne ptaki Nowej Zelandii
