Kora (sztuka)

Zobacz multimedia związane z tematem: Kora (sztuka)

Kora (stgr. κόρη kore – dziewczyna; lm. korai) – w sztuce Grecji okresu archaicznego najstarszy typ greckiego posągu kobiecego, wyobrażający stojącą dziewczynę w długich szatach, często z owocem, kwiatem lub ptakiem w ręku; żeński odpowiednik kurosa^[1].

Rzeźba wykonywana była z wapienia, marmuru lub porosu. Artyści starannie opracowywali szczegóły stroju i uczesania, które podkreślali polichromowaniem, a wyraz twarzy przedstawiali z charakterystycznym archaicznym uśmiechem. Posągi te miały prawdopodobnie charakter portretowy, ich cechy fizjonomii, stroje, uczesanie są zróżnicowane^[2].

Kory były darami wotywnymi składanymi w świątyniach. Greczynki dedykowały je m.in. bogini Herze lub Atenie^[3]. Wyjątkowo miały przeznaczenie sepulkralne^[1].

W budowlach jońskich pełniły funkcję podpór architektonicznych tzw. kariatyd, zastępując kolumny np. w skarbcu Syfnijczyków w Delfach lub w ganku Erechtejonu w Atenach^[2].

• Kora z Berlina, ok. 570 r. p.n.e. – w zbiorach Antikensammlung Berlin (od 2011 roku w Starym Muzeum w Berlinie)^[4]
• Hera z Samos, ok. 560 r. p.n.e. – dłuta Charamyesa, obecnie w zbiorach Muzeum Luwru w Paryżu^[3].
• Peplofora, ok. 530 r. p.n.e. – dłuta Antenora w Muzeum Akropolu w Atenach^[2].
• Kora nadąsana, ok. 490 r. p.n.e. – dłuta Entidikosa w Muzeum Akropolu w Atenach^[2].

Zobacz hasło kora w Wikisłowniku

• kuros
• kanefora
• archaiczny uśmiech