Fragment rękopisu Dialogów Konfucjańskich z tekstem ustalonym przez Kong Anguo i komentarzem Zheng Xuana odnaleziony w Jaskiniach Mogao. Datowany era Longji, rok drugi (czyli 890 n.e.), mógł być jednak przepisany w połowie VIII w. Bibliothèque nationale
Kong Anguo (daty urodzenia i śmierci nieznane) – chiński uczony z czasów Zachodniej Dynastii Han, pochodzący z Qufu potomek Konfucjusza w 10. pokoleniu. Jeden z czołowych twórców tzw. szkoły starych tekstów w obrębie konfucjanizmu, odegrał istotną rolę w ich rozpropagowaniu[1][2].
Autor takich prac, jak Guwen Shangshu Zhuan (古文尚书传), Lunyu Xunjie (论语训解), Guwen Xiaojing Zhuan (古文孝经传), Kongzi Jiayu (孔子家语) i innych. Jego uczniem był Sima Qian, autor Zapisków Historyka, który uważał Konga za najwybitniejszego uczonego[3].
Przypisy
↑Robert Ford Campany: To live as long as heaven and earth: a translation and study of Ge Hong's traditions of divine transcendents. Berkeley: China Culture Pub. Foundation, 2002, s. 114. ISBN 978-0-520-23034-7.
↑Kang-i Sun Chang, Stephen Owen: The Cambridge History of Chinese Literature. T. 1. New York: Cambridge University Press, 2008, s. 40. ISBN 978-0-521-85558-7.
↑Chʻi-yün Chang: A life of Confucius. Taipei: China Culture Pub. Foundation, 1954, s. 13.
