Kolonia Wieszowska
Dzielnica Zabrza | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Miasto | Zabrze |
W granicach Zabrza | 1877 (Grzybowice) |
Populacja (1871) • liczba ludności |
|
Strefa numeracyjna | 032 |
Tablice rejestracyjne | SZ |
Położenie na mapie Zabrza | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°21′59″N 18°45′28″E/50,366389 18,757778 |
Philipsdorf (pol. Kolonia Wieszowska[1]) – historyczny obszar w północnej części Zabrza, położony w obecnych granicach dzielnicy Grzybowice, wzdłuż ulicy Badestinusa, na zachód od ul. Kościelnej[2].
Kolonia Philippsdorf powstała w latach 70. XVIII wieku w ramach kolonizacji w pobliżu Grzybowic (drugą kolonią był Marienau, który początkowo stanowił część Wieszowy). Założycielem obu kolonii był prawdopodobnie ówczesny właściciel Grzybowic – Larisch (por. Laryszów), który przydzielił nowym osadnikom po 8 morgów ziemi, natomiast król dał każdemu po 70–100 talarów na zagospodarowanie się. Koloniści byli zwolnieni od płacenia podatku na kilka lat[2].
Do 1877 roku Philippsdorf był samodzielną jednostką administracyjną, początkowo w powiecie bytomskim, a od 1873 w powiecie tarnogórskim. Według spisu z 1874 roku była to gmina jednostkowa (Landgemeinde), liczącą 3 grudnia 1867 roku 189 mieszkańców, a 1 grudnia 1871 roku 178 mieszkańców[3]. W 1877 roku zniesiono samodzielność administracyjną gminy Philipsdorf, która wraz z kolonią Marienau oraz ówczesnymi Grzybowicami (Grzibowitz), stanowiącymi majątek i domy po obu stronach dzisiejszej ulicy Witosa, utworzyły jedną gminę jednostkową Grzybowice (Pilzendorf)[2].
Po II wojnie światowej przyłączona do Polski. W związku ze zniesieniem gminy Grzybowice 1 grudnia 1945, obszar Kolonii Wieszowskiej wszedł w skład gminy Wieszowa[4], a 1 kwietnia 1951, wraz z Grzybowicami, włączony został w granice Zabrza[5].
Przypisy
- ↑ B. Szczech (1996). Testament Piotra Strzeli z Obrowca dziedzica Wieszowy, Rokitnicy i Ptakowic z 1672 roku. Zabrze (str.2
- ↑ a b c Zarys historyczny Grzybowic
- ↑ Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung (1874)
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Śląsko-Dąbrowskiego z dnia 27 listopada 1945 o podziale powiatu bytomskiego w województwie śląsko-dąbrowskim na gminy wiejskie i gromady (Katowice: Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki z dnia 22 grudnia 1945 r., Nr. 34, Poz. 457)
- ↑ Dz.U. 1951 nr 18 poz. 147
- p
- d
- e
Dzielnice |
|
---|---|
Osiedla mieszkaniowe | |
Dawne gminy (wsie) |
|
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu – Tarnowskie Góry
Przynależność wojewódzka |
|
---|---|
Miasta (1873–1975) |
|
Gminy wiejskie jednostkowe (1873–1945) |
|
Obszary dworskie (1873–1924/28[B]) |
|
Gminy wiejskie zbiorowe (1945–54 i 1973–75) |
|
Gromady (1954–72) |
|
Osiedla (1954–72) |
|
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v W wyniku plebiscytu na Górnym Śląsku (1921) większa część powiatu Tarnowitz przeszła pod władzę polską, z której utworzono powiat tarnogórski. Fragmenty powiatu Tarnowitz, które pozostały w Niemczech utrzymano przy szczątkowym powiecie Tarnowitz do 1 stycznia 1927, kiedy to połączono go z okrojonym powiatem Beuthen w nowy powiat Beuthen-Tarnowitz
- ↑ Obszary dworskie zniesiono w Polsce w 1924, a w Niemczech w 1928