Kościół św. Piotra i Pawła w Niederzell

Kościół św. Piotra i Pawła w Niederzell
St. Peter und Paul in Niederzell
bazylika
Ilustracja
Kościół św. Piotra i Pawła w Niederzell na wyspie Reichenau
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Reichenau

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Historia
Data rozpoczęcia budowy

VIII w.

Data zakończenia budowy

XV w.

Dane świątyni
Plan świątyni
Styl

romański

Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii
Mapa konturowa Badenii-Wirtembergii, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Piotra i Pawła w Niederzell”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Piotra i Pawła w Niederzell”
Ziemia47°42′25″N 9°02′39″E/47,706944 9,044167
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Wnętrze świątyni
XI w. malowidło w apsydzie kościoła św. Piotra i Pawła w Niederzell na wyspie Reichenau

Kościół św. Piotra i Pawła w Niederzell (niem. Stiftskirche St. Peter und Paul) – romańska bazylika, jeden z trzech kościołów na wyspie Reichenau na Jeziorze Bodeńskim wpisanej w 2000 roku na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

Historia

Pierwszy kościół pod wezwaniem św. Piotra wzniesiono z inicjatywy biskupa Werony Egino pod koniec VIII w., wkrótce po założeniu na wyspie opactwa benedyktyńskiego (724). Była to trójnawowa bazylika bez transeptu, z dwoma chórami[1] – forma typowa dla architektury okresu Merowingów, która przetrwała do czasów Karolingów[2].

Kościół był dwukrotnie przebudowywany w IX-X w., powiększono apsydę a do nawy dodano westybul. Zabudowania klasztorne zlokalizowano na północ od kościoła, nad brzegiem jeziora. Pod koniec XI w. i na początku XII w. kościół ponownie przebudowano. Dwie wieże wschodnie ukończono w XV w. W latach 1750–60 dokonano gruntownej zmiany wystroju wnętrz, które udekorowano w stylu rokoko. W 1738 kościół otrzymał organy zbudowane przez mistrza Johanna Baptistę Langa.

Wystrój wnętrz

Na szczególną uwagę zasługuje znajdujący się w apsydzie fresk Ostatnia Wieczerza z końca XI w. – jedno z ostatnich dzieł szkoły malarskiej w Reichenau (klasztor Reichenau). W górnej części malowidło ukazuje Chrystusa otoczonego symbolami ewangelistów, z boku widać postaci św. Piotra i Pawła oraz dwóch cherubinów. W dolnej części fresku przedstawiono 12 apostołów i proroków. Malowidło odkryto podczas prac restauracyjnych w 1900.

Przypisy

  1. Gustav Ebe: Deutsche Cicerone: Führer Durch die Kunstschätze der Länder Deutscher Zunge. BiblioBazaar, LLC, s. 26. ISBN 0-559-45029-X. (niem.).
  2. K. Thieme, R. Sommer, S. Wolfe: Das grosse buch der Stille. T. 5. s. 24. ISBN 3-938622-53-9. (niem.).

Linki zewnętrzne

  • Strona oficjalna gminy Reichenau. [dostęp 2009-02-24]. (niem.).
  • p
  • d
  • e

Kulturowe
Przyrodnicze
Kulturowe i przyrodnicze

Niemcy

  1. Wspólnie z Wielką Brytanią
  2. Wspólnie z Austrią, Francją, Słowenią, Szwajcarią, Włochami
  3. Wspólnie z Argentyną, Belgią, Francją, Indiami, Japonią i Szwajcarią
  4. Wspólnie z Austrią, Belgią, Czechami, Francją, Wielką Brytanią i Włochami
  5. Wspólnie z Holandią, Danią
  6. Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią, Ukrainą i Włochami
  7. Wspólnie z Polską
Kontrola autorytatywna (kościół):