Katedra św. Ludwika w Płowdiwie

Katedra świętego Ludwika w Płowdiwie

катедрала „Свети Лудвиг“

katedra

fasada katedry

Państwo

Bułgaria

Miejscowość

Płowdiw

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Ludwika

Historia

Data rozpoczęcia budowy	1858
Data zakończenia budowy	1861
Data poświęcenia	1861

Dane świątyni

Styl	neoklasycyzm, neobarok
Świątynia • materiał bud.	• cegła

Położenie na mapie Płowdiw

Położenie na mapie Bułgarii

Położenie na mapie obwodu Płowdiw

42°08′40″N 24°45′09″E/42,144444 24,752500

Katedra św. Ludwika w Płowdiwie (bułg. катедрала „Свети Лудвиг“, Katedrala „Sweti Ludwig“) – rzymskokatolicka katedra w mieście Płowdiw, w południowej Bułgarii. Jest kościołem katedralnym diecezji sofijsko-płowdiwskiej pod wezwaniem św. Ludwika, króla Francji.

Katedra została zbudowana w latach 1858–1861 za czasów biskupa Andrei Canovy. Pierwsze organy w Bułgarii zostały zainstalowane w katedrze w 1861 roku, później zastąpione nowszymi i większymi. Pożar poważnie uszkodził katedrę w 1931 roku i zniszczył drewniano rzeźbiony sufit. Katedra została odbudowana, dzięki Krastjo Stamatowowi tworzącymi freski i Kamenowi Petkowowi będącym głównym architektem. Katedra została ponownie otwarta w dniu 8 maja 1932 roku. Architektonicznie, stanowi eklektyczne połączenie neoklasycyzmu i neobaroku.

Dzwonnica została zbudowana w 1898 roku i została wyposażony w pięć dzwonów odlanych w niemieckim mieście Bochum, dar od papieża Leona XIII. Nowe 12-registrowe organy piszczałkowe zostały zainstalowane w 1991 roku.