Kamienica Pinkarusowska w Krakowie
![]() | |||
![]() | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | |||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie ![]() | |||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |||
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |||
![]() | |||
|
Kamienica Pinkarusowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie przy ul. Floriańskiej 21, na Starym Mieście.
Historia
Kamienica została wzniesiona w XIV wieku. Pod koniec XVI wieku należała do Sobiesierskich, na początku XVII wieku do Więckowiców, a w II połowie XVII wieku do Wilkońskich i Leszczyńskich. Na początku XVIII wieku była własnością Pikarusów, a następnie Michalczewskich. W 1772 była już dwupiętrowa oraz posiadała trzypiętrową oficynę tylną, na której parterze znajdował się sklep. U schyłku XVIII wieku kamienica należała do Józefa Łabuzińskiego, na początku XIX wieku do Jana Sikorskiego, a później do Ignacego Ulrycha. W II połowie XIX wieku została przebudowana i nadbudowana o trzecie piętro[2].
Architektura
Kamienica ma cztery kondygnacje. Posiada ona wąską, dwuosiową fasadę o wystroju eklektycznym. W drugiej osi parteru znajduje się boniowany, półkoliście zwieńczony portal. Ponad wszystkimi oknami znajdują się gzymsy. Gzymsy okien drugiego piętra zostały połączone i zwieńczone w centralnej części trójkątnym frontonem ze sterczyną. Ponadto nad gzymsami okien pierwszego i drugiego piętra znajdują się fryzy o motywach roślinnych. Budynek wieńczy szeroki gzyms koronujący[2].