Kamienica Ligęzów w Krakowie

Kamienica Ligęzów
Symbol zabytku nr rej. A-629 z dnia 2 grudnia 1982
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Gołębia 4

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Ligęzów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Ligęzów”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Ligęzów”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Ligęzów”
Ziemia50°03′36,83″N 19°56′07,82″E/50,060231 19,935506
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Ligęzów (znana także jako Kamienica Lupiego, Kamienica Szulcowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie przy ulicy Gołębiej 4, na Starym Mieście.

Historia

Kamienica została wzniesiona w XIV lub XV wieku. W średniowieczu i czasach nowożytnych była własnością rodów szlacheckich i mieszczańskich. Na początku XIX wieku popadła w ruinę i została opuszczona. W latach 30. XIX wieku została wyremontowana i nadbudowana o drugie piętro przez A. Ziobrowskiego. Kamienica ucierpiała w znacznym stopniu podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850. Odbudowana została w latach 1857–1858 według projektu architekta Kajetana Szydłowskiego. Na początku XX wieku była siedzibą Drukarni Narodowej. W 1910 przeszła na własność Roberta Jahody, który prowadził w niej zakład introligatorski. Od 1982 do połowy lat 90. XX wieku w budynku mieścił się oddział "Oficyna Introligatorska Roberta Jahody" Muzeum Historycznego Miasta Krakowa[1].

2 grudnia 1982 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[2]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[3].

Architektura

Obecny wygląd kamienicy jest efektem odbudowy z lat 1857–1858. Ma ona trzy kondygnacje. Fasada jest czteroosiowa, o neoklasycystycznym wystroju. Parter, wsparty szkarpami, oddzielony jest od partii pięter szerokim gzymsem. Okna pierwszego piętra ozdobione są gzymsami nadokiennymi. Budynek wieńczy gzyms koronujący[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, wydawca Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, Kraków 2023, ISBN 978-83-66253-46-9 t. I s. 609
  2. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa
  3. ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa
  • p
  • d
  • e
Strona nieparzysta
Strona parzysta