K-407 Nowomoskowsk

K-407 Nowomoskowsk

okręt typu 667BRDM
Klasa	okręt podwodny
Typ	667BDRM
Historia
Stocznia	402 Siewierodwińsk
Położenie stępki	4 marca 1988
Wodowanie	28 lutego 1990
Marynarka Wojenna ZSRR
Wejście do służby	20 lutego 1992
MW Rosji
Los okrętu	w służbie
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	11.800 m³ 13.600 m³
Długość	167 m
Szerokość	12 m
Zanurzenie testowe	400 m
Napęd
dwa reaktory, 60.000 KM
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13 w 22-23 w
Uzbrojenie
• 16 SLBM R-29RM • torpedy Typ 86R Wodopad • RPK-6 Stallion
Wyrzutnie torpedowe	• 16 wyrzutni balistycznych • 4 wyrzutnie torpedowe 533 mm
Załoga	130

K-407 Nowomoskowsk – okręt podwodny projektu 667BDRM (NATO: Delta IV) o napędzie atomowym, przenoszący szesnaście pocisków balistycznych R-29RM (NATO: SS-N-23) klasy SLBM.

Budowę atomowego okrętu podwodnego K-407 Nowomoskowsk rozpoczęto w stoczni Siewiernoje Maszynostroitielnoje Priedprijatije (Siewmasz) w Siewierodwińsku koło Archangielska w 1988 roku i ukończono w 1990 roku. Przydzielony został do Floty Północnej. Jest ostatnim z siedmiu zbudowanych okrętem projektu 667BDRM.

W 19 marca 1993 okręt ten zderzył się ze śledzącym go amerykańskim okrętem podwodnym "Grayling" (SSN-646)^[1]. K-407 jest jedynym do tej pory okrętem balistycznym na świecie, który oddał pełną salwę (szesnastoma) pociskami balistycznymi SLBM (6 sierpnia 1991 w ramach operacji "Behemot-2" - jeszcze przed oficjalnym wejściem do służby we Flocie Północnej). W lipcu 1998 z pokładu zanurzonego K-407 wystrzelono satelitę TubSat-N.

27 lipca 2012 w Siewierodwińsku odbyła się uroczystość przekazania WMF okrętu podwodnego K-407 Nowomoskowsk, który od 2008 przechodził remont średni połączony z modernizacją. Jak poinformowała służba prasowa Zwiezdoczki na okręcie wprowadzono sto modyfikacji, które w znacznym stopniu podnoszą właściwości taktyczno-techniczne jednostki. K-407 został wyciszony, poprawiono możliwości systemu sonarowego. W pracach brała udział ponad setka przedsiębiorstw kooperujących.

• Frank von Hippel, Oleg Bukharin, Timur Kadyshev, Eugene Miasnikov, Pavel Podvig: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-262-66181-0. Brak numerów stron w książce
• Collision of Two U.S. Nuclear Powered Submarines on March 19, 1998. Center for Arms Control, Energy and Environmental Studies at MIPT, 8 kwietnia 1998. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).