Kłębowisko żmij (film)
Gatunek | film psychologiczny |
---|---|
Rok produkcji | 1948 |
Data premiery | 4 listopada 1948 |
Kraj produkcji | Stany Zjednoczone |
Język | |
Czas trwania | 108 min |
Reżyseria | Anatole Litvak |
Scenariusz | Frank Partos |
Główne role | Olivia de Havilland |
Muzyka | Alfred Newman |
Zdjęcia | Leo Tover |
Produkcja | Robert Bassler |
Wytwórnia | 20th Century Fox |
Kłębowisko żmij (ang. The Snake Pit) – amerykański film psychologiczny z 1948 roku w reżyserii Anatole’a Litvaka na podstawie powieści Mary Jane Ward, z Olivią de Havilland w roli głównej. Zdjęcia kręcono w Kalifornii.
Opis fabuły
Bohaterką filmu jest Virginia Cunningham, schizofreniczka wysłana do szpitala psychiatrycznego, gdzie pod opieką doktora Kika próbuje wyleczyć się ze swojej choroby.
Odbiór
Choć Kłębowisko żmij było z początku zamierzone jako krytyka fatalnych warunków panujących w amerykańskich szpitalach psychiatrycznych i nietolerancji społeczeństwa wobec osób z zaburzeniami psychicznymi[1], oferowało zgoła optymistyczne zakończenie, dowodzące rzekomej skuteczności tychże placówek w leczeniu chorób psychicznych. Z początku spotkało się z entuzjastycznym odbiorem ze strony krytyków filmowych, którzy chwalili twórców za precyzję w pokazaniu przebiegu choroby oraz odważne ujęcie tematu[2].
W latach siedemdziesiątych XX w. zaczęto jednak film poddawać rewizji. Leslie Fishbein zauważa, iż Kłębowisko żmij nie jest opowiadane z punktu widzenia głównej bohaterki, jak w pierwowzorze Ward, a próba ujęcia jej choroby przez filmowców z perspektywy Freudowskiej psychoanalizy stanowi przykład uprzedmiotowienia postaci granej przez Havilland[3]. Mary Ann Doane zauważyła, że Kłębowisko węży wpisuje się w panującą w Stanach Zjednoczonych lat 30. i 40. XX w. fascynację psychoanalizą, która w istocie utrwalała różnicę płci między mężczyznami a kobietami[4].
Nagrody
Pomimo dwuznacznego przesłania utwór Litvaka znalazł się na liście dziesięciu najlepszych filmów roku National Board of Review, a Havilland została uhonorowana Pucharem Volpiego dla najlepszej aktorki na 10. MFF w Wenecji. Odpowiedzialny za udźwiękowienie filmu Thomas Moulton otrzymał Oscara[5].
Obsada
- Olivia de Havilland jako Virginia Cunningham
- Mark Stevens jako Robert Cunningham, mąż Virginii
- Leo Genn jako doktor Kik
- Celeste Holm jako Grace
- Beulah Bondi jako pani Greer
- Natalie Schafer jako pani Stuart
- Celia Lovsky jako Gertrude
- Betsy Blair jako Hester
Przypisy
- ↑ Fishbein 1979 ↓, s. 644.
- ↑ Fishbein 1979 ↓, s. 643.
- ↑ Fishbein 1979 ↓, s. 647–648.
- ↑ Doane 1985 ↓, s. 213.
- ↑ The Snake Pit - Awards. IMDb. [dostęp 2018-04-12].
Bibliografia
- Mary AnnM.A. Doane Mary AnnM.A., The Clinical Eye: Medical Discourses in the „Woman’s Film” of the 1940s, „Poetics Today”, 6 (1/2), 1985, s. 205–227 .
- LeslieL. Fishbein LeslieL., The Snake Pit (1948): The Sexist Nature of Sanity, „American Quarterly”, 31 (5), 1979, s. 641–665 .
Linki zewnętrzne
- Britannica: topic/The-Snake-Pit-film-by-Litvak