Johann Vesque von Püttlingen : Życiorys, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Johann Vesque von Püttlingen

Johann Vesque von Püttlingen, litografia autorstwa Josefa Kriehubera

Pseudonim

Johann Hoven

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1803
Opole Lubelskie

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

29 października 1883
Wiedeń

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, prawnik

Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Vesque von Püttlingen (ur. 23 lipca 1803 w Opolu Lubelskim, zm. 29 października 1883 w Wiedniu^[1]^[2]) – austriacki kompozytor, prawnik i mecenas sztuki.

Życiorys

Był synem urzędnika pochodzącego z Niderlandów Austriackich, który podczas wojen napoleońskich schronił się na dworze księcia Aleksandra Lubomirskiego^[1]. W 1804 roku osiedlił się wraz z rodziną w Wiedniu^[1], gdzie uczył się gry na fortepianie u Maximiliana Josepha Leidesdorfa, Ignaza Moschelesa i Jana Václava Voříška oraz kompozycji u Eduarda von Lannoya i Simona Sechtera^[1]^[2]. Ukończył także studia prawnicze (1827) i przez wiele lat pracował w administracji państwowej^[1]. Napisał rozprawę na temat prawa autorskiego, Das musikalische Autorrecht (wyd. Wiedeń 1864)^[1]^[2]. Od 1848 roku kierował jednym z departamentów austriackiego ministerstwa spraw zagranicznych^[1]. W 1866 roku odziedziczył tytuł barona von Püttlingen^[1]. W 1876 roku został wybrany deputowanym do Izby Panów w Radzie Państwa^[1].

Był mecenasem sztuki i wieloletnim członkiem zarządu Gesellschaft der Musikfreunde^[1]. Finansował koncerty, m.in. pierwsze wiedeńskie wykonanie oratorium Paulus Felixa Mendelssohna (1839)^[1]. W swoim domu urządzał koncerty i spotkania artystyczne, na których bywali m.in. Franz Schubert, Robert Schumann, Hector Berlioz i Ferenc Liszt^[1].

Swoje utwory wydawał pod pseudonimem Johann Hoven^[1]^[2]. Skomponował opery Turandot (wyst. Wiedeń 1838), Johanna d’Arc (wyst. Wiedeń 1840), Liebeszauber (wyst. Wiedeń 1845), Ein Abenteuer Carls des Zweiten (wyst. Wiedeń 1850) i Der lustige Rat (wyst. Weimar 1852), 3 kwartety smyczkowe, 2 msze oraz prawie 300 pieśni^[1]^[2], z czego wiele do napisanych do tekstów Heinricha Heinego^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 260. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3778. ISBN 0-02-865571-0.