Jesta

Jesta – język programowania przeznaczony dla minikomputera Mera 400 realizujący zadania z zakresu obliczeń statystycznych. Jest to język problemowy^{[potrzebny przypis]}. Powstał głównie z myślą o ułatwieniu stosowania biblioteki podprogramów statystycznych dostępnych w tym systemie komputerowym dla języka Fortran, a opracowanej w Instytucie Maszyn Matematycznych. Biblioteka ta obejmowała 25 procedur, a jej zastosowanie wymagało znajomości i umiejętności programowania w języku Fortran^[1][2] .

Język Jesta obejmuje zamkniętą listę rozkazów, z których każdy może posiadać odpowiednie opcje – rozgałęzienia, tzw. słowa problemowe w nomenklaturze języka – i listę argumentów. Lista rozkazów obejmowała^[1]:

• Rozkazy sterujące:
  • SYSTEM (SYSTEM) – rozpoczynający każdy program w języku Jesta,
  • KONIEC (KONIEC) – kończąc każdy program w języku Jesta,
• Rozkazy problemowe i wejścia-wyjścia:
  • CZYTAJ (CZ)
  • WYPROWADZAJ (WY)
  • WSPOLCZYNNIK (WS)
  • POCZĄTKOWEOBLICZENIA (PO)
  • SATYSTYKA (ST)
  • KOWARIANCJA (KO)
  • WARIANCJA (WA)
  • PRAWDOPODOBIENSTWO (PR)
  • NORMOWANIE (NO)
  • TESTOWANIEHIPOTEZY (TE)

Kod źródłowy mógł zawierać napisy określające rozkaz w pełnym brzmieniu lub w formie skróconej, przy czym definicja języka wyznaczała minimalna liczbę znaków skrótu dla każdego rozkazu oddzielnie. W nawiasach podano minimalne skróty^[1].

Powyższa zasada słów kluczowych i ich skrótów dotyczy także słów problemowych (rozgałęzień), które obejmowały takie słowa jak np.^[1]:

• dotyczące urządzeń: DYSK, MONITOR, TASMA, PROGRAM, PLOTTER, DRUKARKA, HISTOGRAM, FUNKCJA, WARTOSCI,
• dotyczące typu: CALKOWITE, RZECZYWISTE, TEKST,
• dotyczące funkcji statystycznych: SUMA, WARTOSC, ODCHYLENIE, ROZKLAD,
• i inne.

Z założenia przedmiotowy język miał umożliwić wykonywanie odpowiednich obliczeń także użytkownikom nie znającym zasad programowania w języku Fortran. Stanowił także bazę doświadczeń dla ewentualnej realizacji innych języków problemowych. Projekt jego realizacji w założeniach miał także umożliwiać w miarę prostą rozbudowę języka o kolejne funkcje w nowych implementacjach^[1][2] .

• RyszardR. Pawlik RyszardR., Język do przetwarzania danych statystycznych w bibliotece fortranowskiej systemu MERA, „Biuletyn Informacyjny. Nauki i Techniki Komputerowe”, 3-4/1982, Instytut Maszyn Matematycznych, Branżowy Ośrodek Informacji Naukowej Technicznej i Ekonomicznej, MERA, 1982, INDEKS-35362  (pol.).
• S.S. Bonkowicz-Sittauer S.S., S.S. Grodzicki S.S., Oprogramowanie biblioteczne minikomputera MERA 400, „Biuletyn Informacyjny. Obiektowe Systemy Komputerowe”, 1/1982, Instytut Maszyn Matematycznych, Branżowy Ośrodek Informacji Naukowej Technicznej i Ekonomicznej, MERA, 1982  (pol.).