Jednokładność

Obraz trójkąta A B C {\displaystyle ABC} w jednokładności
o środku O {\displaystyle O} i skali 5/3
J O 5 3 ( A B C ) = A 1 B 1 C 1 {\displaystyle J_{O}^{\frac {5}{3}}(\triangle ABC)=\triangle A_{1}B_{1}C_{1}}

Jednokładność, homotetia[1] (gr. ὁμοίως + θέσεις = pokrewieństwo) o środku r {\displaystyle r} i niezerowej skali k {\displaystyle k} odwzorowanie geometryczne prostej, płaszczyzny lub przestrzeni, określone następująco:

J r k ( p ) = q  gdzie  r q = k r p . {\displaystyle J_{r}^{k}(p)=q\quad {\mbox{ gdzie }}{\vec {rq}}=k\cdot {\vec {rp}}.}

Z definicji w szczególności wynika, że:

J r k ( r ) = r . {\displaystyle J_{r}^{k}(r)=r.}

Liczba k {\displaystyle k} nazywana jest także stosunkiem jednokładności.

Dla k = 1 {\displaystyle k=1} jednokładność jest odwzorowaniem tożsamościowym, dla k = 1 {\displaystyle k=-1} jednokładność jest symetrią środkową o środku r . {\displaystyle r.} Każda jednokładność jest podobieństwem o skali | k | . {\displaystyle |k|.} Dwie figury F a {\displaystyle F_{a}} i F b {\displaystyle F_{b}} są jednokładne, gdy istnieje punkt r {\displaystyle r} i niezerowa skala k {\displaystyle k} takie, że jednokładność przekształca figurę F a {\displaystyle F_{a}} na figurę F b . {\displaystyle F_{b}.}

Ważną własnością jednokładności jest to, że dowolne podobieństwo na płaszczyźnie, w przestrzeni itd. jest złożeniem pewnej izometrii i pewnej jednokładności[2].

Zbiór jednokładności o wspólnym środku r {\displaystyle r} jest grupą, przy tym

  • złożenie jednokładności J r l J r k {\displaystyle J_{r}^{l}\circ J_{r}^{k}} jest jednokładnością J r l k , {\displaystyle J_{r}^{l\cdot k},}
  • jednokładnością odwrotną do J r k {\displaystyle J_{r}^{k}} jest J r 1 / k , {\displaystyle J_{r}^{1/k},}
  • jednością grupy jest tożsamość J r 1 . {\displaystyle J_{r}^{1}.}

W przypadku złożenia dwóch jednokładności J s l , J r k {\displaystyle J_{s}^{l},J_{r}^{k}} o dowolnych środkach zachodzą dwie możliwości:

  • jeśli k l = 1 , {\displaystyle k\cdot l=1,} to J s l J r k {\displaystyle J_{s}^{l}\circ J_{r}^{k}} jest translacją T ( 1 l ) r s {\displaystyle T_{(1-l){\vec {rs}}}} tzn. translacją o wektor ( 1 l ) r s , {\displaystyle (1-l){\vec {rs}},}
  • jeśli k l 1 , {\displaystyle k\cdot l\neq 1,} to J s l J r k {\displaystyle J_{s}^{l}\circ J_{r}^{k}} jest jednokładnością J r + 1 l 1 k l r s k l . {\displaystyle J_{r+{\tfrac {1-l}{1-kl}}{\vec {rs}}}^{k\cdot l}.}

Ponadto dla jednokładności J r k , k 1 {\displaystyle J_{r}^{k},k\neq 1} i translacji T v {\displaystyle T_{\mathbf {v} }} o wektor v {\displaystyle \mathbf {v} } zachodzi:

  • złożenie J r k T v {\displaystyle J_{r}^{k}\circ T_{\mathbf {v} }} jest jednokładnością J r + k 1 k v k , {\displaystyle J_{r+{\tfrac {k}{1-k}}\mathbf {v} }^{k},}
  • złożenie T v J r k {\displaystyle T_{\mathbf {v} }\circ J_{r}^{k}} jest jednokładnością J r + 1 1 k v k . {\displaystyle J_{r+{\tfrac {1}{1-k}}\mathbf {v} }^{k}.}

Oznacza to, że zbiór jednokładności wraz ze zbiorem translacji tworzy grupę przekształceń geometrycznych. Jest ona izomorficzna z grupą dylatacji.

Przypisy

  1. jednokładność, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-13] .
  2. Kordos i Szczerba 1976 ↓, s. 309, 331.

Bibliografia

  • Marek Kordos, Lesław W. Szczerba: Geometria dla nauczycieli. 1976.