Jaskinia Samsonowicza
Plan jaskini | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Długość | 22[1] m |
Głębokość | 7,5[1] m |
Wysokość otworów | 222[1] m n.p.m. |
Ekspozycja otworów | ku górze[1] |
Data odkrycia | 1933[1] |
Kod | J.Wl-01.09[1] |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie Polski | |
51°05′45″N 18°47′22″E/51,095833 18,789444 |
Jaskinia Samsonowicza – jaskinia o głębokości 7,5 metra w Górze Zelce (Jura Wieluńska). Jaskinia została zniszczona podczas zlodowaceń, jej obecny kształt jest efektem wykopalisk paleontologicznych prowadzonych w latach 30. i 50. XX wieku.
W 1933 roku profesor Jan Samsonowicz odkrył w jaskini brekcję kostną – kości zwierzęce sprzed kilku milionów lat połączone kalcytem. Według przypuszczeń badaczy pod koniec trzeciorzędu w jaskini ginęły zwierzęta, które nie mogły się z niej wydostać. W efekcie odnaleziono szczątki ponad 100 gatunków.
Jaskinia jest objęta ochroną w ramach rezerwatu przyrody Węże[1].