Jaskinia Dwuwylotowa
Plan jaskini | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Długość | 8 m |
Deniwelacja | 0 m |
Wysokość otworów | 218 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów | ku SE i NNE |
Data odkrycia | lata 50. XX wieku |
Kod | J.Wl-01.13 |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie Polski | |
51°05′49″N 18°47′21″E/51,096944 18,789167 |
Jaskinia Dwuwylotowa – niewielka jaskinia krasowa o długości 8 metrów w Górze Zelce (Jura Wieluńska).
Jaskinia posiada dwa otwory – wejścia (wyloty), od których wzięła się jej nazwa. Oba opadają stromo do 8-metrowego korytarza o szerokości ok. 3 m i wysokości do 90 cm, stanowiącego główną część jaskini. Eksploatacja wapienia i kalcytu prowadzona na początku drugiej połowy XX wieku doprowadziła do zniszczenia szaty naciekowej. Zachowały się nieliczne krystaliczne żyły białego i przezroczystego kalcytu. Dno korytarza jaskiniowego pokrywa w większości gruz wapienny. W otworach i szczelinach miejscami występują ilasto-piaszczyste wypełnienia o rdzawym kolorze. U wylotów jaskini zalegają igły i szyszki sosnowe, liście oraz humus, a na ścianach rosną mchy i porosty. W lipcu 2008 roku we wnętrzu jaskini stwierdzono obecność motyli z gatunku rusałka pawik.
Jaskinia Dwuwylotowa jest chroniona w ramach rezerwatu przyrody nieożywionej Węże w Załęczańskim Parku Krajobrazowym.
Bibliografia
- Jaskinia Dwuwylotowa. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2017-08-23].