Janta II

Herb Janta II

Janta II (Janth, Jantha) – polski herb szlachecki, używany przez rodzinę wywodzącą się z Kaszub.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym dwie skrzyżowane strzały z gwiazdą złotą po każdej stronie, na lewo półksiężyc srebrny w prawo. Nad tarczą wyłącznie korona szlachecka.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb przytaczany w herbarzach "Nowego" Siebmachera (Der Adel des Königreichs Preußen, 1906), oraz Żernickiego (Der Polnische Adel, 1900), na podstawie opisu Reinholda Cramera (Geschichte der Lande Lauenburg und Bütow, 1858).

Herbowni

Janta (Gent, Jandeke, Jant, Jante, Janth, Jantha, Janthe, Jąnt, Jąnth, błędnie Jardin, Jarte, Zante), także jako pierwszy człon z odmiejscowymi nazwiskami Połczyński (Polczynski, Pulcinski, Półczyński), Lipiński, Czapiewski. Pierwszy, rodowy człon nazwiska niekiedy bywał całkowicie zarzucany.

Jantowie notowani są jeszcze z herbami Janta (głównie) i Janta III (Jantowie-Połczyńscy).

Rodzina Janta

 Osobny artykuł: Janta.

Bibliografia

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 4. Gdańsk: Wydawnictwo Oskar Sp, z o.o. w koedycji z BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2015, s. 106-109, 364. ISBN 978-83-65175-14-4. ISBN 978-83-927383-6-7.