Jan Terlouw

Jan Terlouw
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1931
Kamperveen

Zawód, zajęcie

polityk, fizyk, pisarz

Alma Mater

Uniwersytet w Utrechcie

Stanowisko

lider Demokratów 66 (1973–1982)

Partia

Demokraci 66

Odznaczenia
Komandor Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Cornelis Terlou (ur. 15 listopada 1931 w Kamperveen w prowincji Overijssel[1]) – holenderski polityk, fizyk i pisarz, były parlamentarzysta, minister oraz wicepremier, od 1973 do 1982 lider Demokratów 66, autor literatury dziecięcej.

Życiorys

Studiował fizykę i matematykę na Uniwersytecie w Utrechcie. W 1956 uzyskał magisterium, a w 1964 doktorat[2]. Od 1958 do 1971 był pracownikiem naukowym w instytucie FOM, w międzyczasie pracował również w Instytucie Technicznym Massachusetts oraz w Królewskim Instytucie Technicznym w Sztokholmie[1].

W 1967 wstąpił do partii Demokraci 66. W latach 1970–1971 był radnym miejskim w Utrechcie. W 1971 po raz pierwszy objął mandat posła do Tweede Kamer, w niższej izbie holenderskiego parlamentu zasiadał do 1981[1]. W 1973 został nowym liderem politycznym Demokratów 66, zastępując Hansa van Mierlo. Funkcję tę pełnił do 1982[3]. Od września 1981 do listopada 1982 sprawował urzędy wicepremiera i ministra spraw gospodarczych w dwóch gabinetach Driesa van Agta[1].

W latach 1983–1991 był sekretarzem generalnym Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu. Od 1991 do 1996 jako komisarz królowej kierował administracją prowincji Geldria. W latach 1999–2003 wchodził w skład Eerste Kamer[1].

Jednocześnie zajmował się pisarstwem. Debiutował w 1970 książką dla dzieci zatytułowaną Pjotr[2]. Publikował głównie utwory dla dzieci (m.in. Koning van Katoren, Oom Willibrord, Bij ons in Caddum), wydał także takie powieści jak De derde kamer i Morgen brengen oraz autobiografię Achter de barricaden[1]. Dwukrotnie wyróżniany holenderską nagrodą Gouden Griffel przyznawaną autorom literatury dziecięcej i młodzieżowej. Jego utwory zostały przetłumaczone na blisko 20 języków[4].

Odznaczenia

  • Komandor Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
  • Oficer Legii Honorowej (Francja)[5]

Przypisy

  1. a b c d e f Profil na stronie parlement.com. [dostęp 2016-08-09]. (niderl.).
  2. a b Jan Terlouw. hetliteratuurhuis.nl. [dostęp 2016-08-09]. (niderl.).
  3. Leaders of the Netherlands. zarate.eu. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  4. Jan Terlouw: Biography. nlpvf.nl. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  5. Het gelijk van Jan Terlouw. nlpvf.nl, 16 listopada 1996. [dostęp 2016-08-09]. (niderl.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000109147701
  • VIAF: 72199031
  • LCCN: n79055961
  • GND: 119208105
  • NDL: 00458492
  • SUDOC: 194313239
  • NKC: xx0027743
  • DBNL: terl002
  • BNE: XX919561
  • NTA: 068412606
  • CiNii: DA1067094X
  • Open Library: OL636019A
  • PLWABN: 9810598863505606
  • NUKAT: n2006112145
  • J9U: 987007321099005171
  • BLBNB: 000557998