Jan (Purić)
| Mladen Purić | |
| Biskup niski | |
 | |
| Kraj działania | Serbia |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1965 |
| Biskup niski | |
| Okres sprawowania | 2011–2016 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | 17 czerwca 1992 |
| Diakonat | 18 czerwca 1992 |
| Prezbiterat | 14 maja 1995 |
| Chirotonia biskupia | 19 maja 2004 |
| Data konsekracji | 19 maja 2004 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Podgorica | ||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | Paweł | ||||||
| Współkonsekratorzy | Amfilochiusz (Radović), Mikołaj (Mrđa), Bazyli (Kačavenda), Ireneusz (Bulović), Artemiusz (Radosavljević), Pachomiusz (Gačić), Jan (Mladenović), Filaret (Mićević), Joannicjusz (Mićović), Grzegorz (Durić), Atanazy (Jevtić), Joachim (Jowczewski), Teodozjusz (Šibalić) | ||||||
| |||||||
Jan, imię świeckie Mladen Purić (ur. 6 czerwca 1965 w Mijači) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1985 ukończył seminarium duchowne św. Sawy w Belgradzie. Studia teologiczne kontynuował na Uniwersytecie Belgradzkim, gdzie w 1996 obronił pracę dyplomową ze specjalności bizantynologia. Do 1990 był wykładowcą seminarium, którego był absolwentem. W 1991 wstąpił do monasteru Tronoši jako posłusznik. 17 czerwca 1992 w cerkwi Trójcy Świętej w monasterze Ostrog złożył wieczyste śluby mnisze przed biskupem Atanazym (Jevticiem). Ten sam duchowny 18 czerwca 1992 w cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w tymże klasztorze wyświęcił go na hierodiakona. 14 stycznia 1995 hierodiakon Jan przyjął święcenia kapłańskie z rąk patriarchy serbskiego Pawła w monasterze Mileševa.
W 2001 został przełożonym monasteru Ostrog. Podjął również pracę wychowawcy i wykładowcy w seminarium św. Piotra Cetyńskiego działającym przy klasztorze. W 2004 został wyświęcony na biskupa pomocniczego metropolii Czarnogóry i Przymorza. W 2011 Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go na ordynariusza eparchii Nišu[1].
Jest autorem kilkuset artykułów teologicznych, zajmuje się przekładem tekstów Ojców Kościoła na język serbski. Współpracował z metropolitalnym radiem Święta Góra, jest współautorem encyklopedii Czarnogóry. Zajmuje się również śpiewem, wydał płytę CD i kasetę.
W 2016 Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego usunął go z katedry[2].
Przypisy
Bibliografia
- Biogram na stronie serbskiej parafii w Lucernie
- p
- d
- e
Biskupi eparchii niskiej
|
- p
- d
- e
Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego
Patriarcha
- Porfiriusz
Metropolici
- Dabaru i Bośni Chryzostom
- Czarnogóry i Przymorza Joannicjusz
Biskupi
- biskup sremski Bazyli
- biskup banjalucki Efrem
- biskup Bački Ireneusz
- biskup milešewski Atanazy
- biskup braničewski Ignacy
- biskup budziński Lucjan
- biskup brytyjski i skandynawski Dosyteusz
- biskup wrański Pachomiusz
- biskup górnokarłowicki Gerazym
- biskup zwornicko-tuzlański Focjusz
- biskup zachodnioamerykański Maksym
- biskup Düsseldorfu i całych Niemiec Grzegorz
- biskup wschodnioamerykański Ireneusz
- biskup kanadyjski Mitrofan
- biskup žicki Justyn
- biskup szumadijski Jan
- biskup banacki Nikanor
- biskup raszko-prizreński Teodozjusz
- biskup kruszewacki Dawid
- biskup slawoński Jan
- biskup Nowej Gračanicy i Środkowego Zachodu Ameryki Longin
- biskup austriacki Andrzej
- biskup bihacko-petrovacki Sergiusz
- biskup timocki Hilarion
- biskup australijski i nowozelandzki Sylwan
- biskup niski Arseniusz
- biskup Buenos Aires Cyryl
- biskup dalmatyński Nikodem
- biskup osjeczkopolski i barański Cherubin
- biskup zahumsko-hercegowiński i nadmorski Dymitr
- biskup budimlański i nikšicki Metody
- biskup valjewski Hezychiusz
Biskupi pomocniczy
- biskup remezijski Stefan
Biskupi Prawosławnego Arcybiskupstwa Ochrydzkiego
- arcybiskup ochrydzki i metropolita skopijski Jan
- biskup połoski i kumanowski Joachim
- biskup bregalnicki Marek
- biskup stobijski Dawid
