Język so’a
| Obszar | Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 10 tys. (1994) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ssq | ||
| IETF | ssq | ||
| Glottolog | soaa1237 | ||
| Ethnologue | ssq | ||
| BPS | 0188 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język so’a – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, w centralnej części wyspy Flores, w kabupatenie Ngada. Według danych z 1994 roku mówi nim 10 tys. osób[1].
Został zaliczony do języków centralnego Flores[2]. Posługuje się nim ludność pomiędzy terytoriami języków ngadha i riung[1][3]. Z doniesień wynika, że jest bliski językowi ngadha[1]. A. Elias (2018) uważa, że chodzi wręcz o jeden z dialektów ngadha[2].
Przypisy
- ↑ a b c M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), So’a, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2021-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ a b AlexanderA. Elias AlexanderA., Lio and the Central Flores languages, Leiden University, 2018, s. 146, OCLC 8590873874 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
- ↑ Elias 2020 ↓, s. 10 (pdf, online); s. 296 (książka).
Bibliografia
- Alexander Elias: Are the Central Flores languages really typologically unusual?. W: David Gil, Antoinette Schapper (red.): Austronesian Undressed: How and why languages become isolating. Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins Publishing, 2020, s. 287–338, seria: Typological Studies in Language 129. DOI: 10.1075/tsl.129.06eli. ISBN 978-90-272-6053-6. LCCN 2020032619. OCLC 1195817942. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
