Język mien
Obszar | Chińska Republika Ludowa, Wietnam, Laos, Tajlandia | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 814 tys.[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | ium | ||
IETF | ium | ||
Glottolog | iumi1238 | ||
Ethnologue | ium | ||
WALS | mie | ||
SIL | IUM | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język mien – główny język grupy etnicznej Yao, używany w południowych Chinach, Wietnamie, Laosie i Tajlandii. Posługuje się nim 814 tys. osób[1]. Odznacza się dużą ilością zapożyczeń z języka starokantońskiego. Tradycyjnie zapisywany był znakami chińskimi, obecnie również alfabetem łacińskim i tajskim[2].
Fonetyka i ortografia
Ortografia na bazie alfabetu łacińskiego opiera się na tzw. systemie IMUS (Iu Mien United System):
IMUS | IPA | IMUS | IPA | IMUS | IPA | IMUS | IPA | IMUS | IPA | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Spółgłoski bezdźwięczne | b | /p/ | d | /t/ | z | /ts/ | j | /tɕ/ | g | /k/ |
Spółgłoski przydechowe | p | /pʰ/ | t | /tʰ/ | c | /tsʰ/ | q | /tɕʰ/ | k | /kʰ/ |
Spółgłoski dźwięczne | mb | /b/ | nd | /d/ | nz | /dz/ | nj | /dʑ/ | nq | /ɡ/ |
Spółgłoski nosowe dźwięczne | m | /m/ | n | /n/ | l | /l/ | ny | /ɲ/ | ng | /ŋ/ |
Spółgłoski nosowe bezdźwięczne | hm | /m̥/ | hn | /n̥/ | l̥ | /l̥/ | hny | /ɲ̥/ | hng | /ŋ̊/ |
Spółgłoski szczelinowe | f | /f/ | s | /s/ | h | /h/ | ||||
Półsamogłoski | w | /w/ | y | /j/ |
Tony zaznaczane są za pomocą (niewymawianej) spółgłoski dodawanej do każdej sylaby:
IPA | Opis | IMUS | Przykład | Polski |
---|---|---|---|---|
Wysoki | v | maaiv | nie | |
Średni opadający | h | maaih | mieć | |
˧ | Średni równy | nieoznaczony | mai | ogon |
Niski równy | c | maaic | sprzedawać | |
Niski rosnący | x | maaix | przechylony | |
Niski, długi, rosnąco-opadający | z | maaiz | kupować |
Przypisy
- ↑ a b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Iu Mien, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Bradley 1991 ↓, s. 142.
Bibliografia
- Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- DavidD. Bradley DavidD., Thai Hill Tribes Phrasebook, Lonely Planet, 1991, ISBN 0-86442-131-1 (ang.).
Linki zewnętrzne
- Iu Mien, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-05-18] (ang.).