Język bongili

Bongili
Obszar

Kongo

Liczba mówiących

ok. 4000[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3 bui
IETF bui
Glottolog bong1284
Ethnologue bui
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bongili, także bokiba, bongiri, bungili i bungiri[1] – język z rodziny bantu, używany w Kongo w departamentach Sangha, Cuvette i Likouala[1].

Według klasyfikacji Guthriego[2][3] zaktualizowanej przez J.F. Maho, język bongili zaliczany jest do języków ngondi grupy geograficznej języków bantu C, a jego kod to C15[4].

Przypisy

  1. a b c M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Bongili, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2015-08-25]  (ang.).
  2. Malcolm Guthrie: The classification of the Bantu languages. Oxford Univerrsity Press, 1948. [dostęp 2015-08-25]. (ang.).
  3. Malcolm Guthrie: Comparative Bantu: an introduction to the comparative linguistics and prehistory of the Bantu languages. Gregg Press, 1967-71. (ang.).
  4. Jouni Filip Maho: NUGL Online The online version of the New Updated Guthrie List, a referential classification of the Bantu languages. 2009-06-04. [dostęp 2015-08-25].