Józef Sitko
 podpułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 marca 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 lutego 1962 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | do 1935 |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja |
|
| Jednostki | 2 Pułk Piechoty |
| Stanowiska | zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
     | |
Józef Sitko (ur. 9 marca 1887 w Dębnie, zm. 14 lutego 1962 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w Dębnie, w ówczesnym powiecie brzeskim Królestwa Galicji i Lodomerii[1]. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 2 pułku piechoty Legionów Polskich. 7 września 1915 roku awansował na chorążego, a 1 lipca 1916 roku na podporucznika[2]. Po rozwiązaniu Polskiego Korpusu Posiłkowego został internowany w obozie w Szeklencze, a następnie wcielony do c. i k. Armii i 12 kwietnia 1918 roku skierowany na front włoski. Tam „zachorował”. Przez ponad miesiąc symulował z pomocą lekarzy czerwonkę i dekował się w szpitalu zakaźnym w Krakowie, w którym przebywało wielu takich jak on „chorych”. Następnie załatwił trzymiesięczny urlop zdrowotny i tak doczekał końca wojny[3].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 345. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy III batalionu 2 pułku piechoty Legionów detaszowanego w Staszowie[5][6]. W 1924 roku był kwatermistrzem w macierzystym pułku[7], a w 1925 roku dowodził I batalionem detaszowanym w Staszowie[8]. W sierpniu tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[9]. 12 kwietnia 1927 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10].
5 maja 1927 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy batalionu na stanowisko zastępcy dowódcy 2 pułku piechoty Legionów w Pińczowie[11][12]. 5 listopada 1928 roku został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów na okres czterech miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej[13]. W tym samym roku opublikowany został Zarys historii wojennej 2-go Pułku Piechoty Legionów jego autorstwa. 12 marca 1929 roku został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsko na stanowisko komendanta[14][15][16]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[17]. W czasie okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji i pracował w firmie budowlanej „Universal” w Krakowie. 13 listopada 1942 roku w Krakowie został zatrzymany i osadzony w więzieniu Montelupich. Pięć dni później został skierowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym otrzymał numer więźniarski: 75906. Dostał się do orkiestry obozowej. 25 października 1944 roku został przeniesiony do obozu Sachsenhausen. Przeżył wojnę[1]. Zmarł 14 lutego 1962 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim[18].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[19]
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie (po raz pierwszy w 1921[20])
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Prace
- Zarys historji wojennej 2-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Dziennik legjonisty 2 p.p. Legionów z Wielkiej Wojny 1914-1918 [rękopis]. Bielsk: 1934. OCLC 1042484911.
- Dziennik za okres 1 IX 1918 - 22 VII 1920 [rękopis]. ok. 1950 – ok. 1960. OCLC 1042512346.
- Wspomnienia z pobytu w obozie w Oświęcimiu w l. 1942-1944 [rękopis]. ok. 1950 – ok. 1960. OCLC 1042391921.
Przypisy
- ↑ a b Dobrowolska 2015 ↓.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 18.
- ↑ Snopko 2011 ↓, s. 18, 21 autor cytuje fragmenty „Dziennika legjonisty ...”.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 544.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 128, 402.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 124, 346.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 266. Obsada pułków piechoty.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 8 sierpnia 1925 roku, s. 452.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 117.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 135.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 18, 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 336.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 510.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 9.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 85.
- ↑ Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2020-08-15]..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 77.
Bibliografia
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1935. [dostęp 2016-06-05].
- Anna Dobrowolska: The Auschwitz Photographer. Rekontrplan, 2015. ISBN 978-83-937261-6-5.
- Jan Snopko. Legioniści polscy na froncie włoskim w latach 1917–1918. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 1 (234), 2011. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej. ISSN 1640-6281.
- Żołnierze Niepodległości. Józef Sitko. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-08-15].
Kontrola autorytatywna (osoba):
