Imbir japoński
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | imbirowce | ||
| Rodzina | imbirowate | ||
| Rodzaj | imbir | ||
| Gatunek | imbir japoński | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Zingiber mioga (Thunb.) Roscoe Trans. Linn. Soc. London 8:348. 1807 | |||
| |||
Imbir japoński, imbir mioga (Zingiber mioga (Thunb.) Roscoe) – gatunek rośliny należący do rodziny imbirowatych. Pochodzi z Japonii, jest uprawiany w wielu krajach świata[3].
Morfologia
- Pokrój
- Mająca ok. 1 m wysokości bylina przypominająca imbir lekarski.
- Liście
- Szerokolancetowate, pochwą obejmujące łodygę.
- Kwiaty
- Zebrane w jajowaty kłos na szczycie łodygi. Są białe z żółtą wargą.
- Kłącze
- Białawe kłącza mające bardzo ostry palący smak i silny, nieco kamforowy aromat.
Zastosowanie
Kłącze, rozłogi i owoce są używane jako przyprawy.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-18] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
Bibliografia
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- EoL: 888221
- Flora of China: 200028463
- Flora of North America: 200028463
- GBIF: 2757086
- identyfikator iNaturalist: 151801
- IPNI: 798364-1
- ITIS: 506508
- NCBI: 136225
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-273338
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:798364-1
- identyfikator Tropicos: 34500017
- USDA PLANTS: ZIMI4
