Ikwa
Ten artykuł dotyczy rzeki, prawego dopływu Styru, przepływającego przez Krzemieniec. Zobacz też: dopływ Bohu, na Wołyniu i Podolu oraz inne znaczenia słowa Ikwa. |
Ikwa w Dubnie | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Ukraina | ||
Rzeka | |||
Długość | 155 km | ||
Powierzchnia zlewni | 2250 km² | ||
Źródło | |||
Współrzędne | 49°57′56″N 25°13′45″E/49,965556 25,229167 | ||
Ujście | |||
Recypient | Styr | ||
Współrzędne | 50°33′50″N 25°23′46″E/50,563889 25,396111 | ||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
|
Ikwa[1] (ukr. Іква Ikwa) – rzeka na Wołyniu, prawy dopływ Styru.
Długość rzeki wynosi 155 km. Swoje źródło ma w okolicach Czernicy k. Brodów. Jeden z większych dopływów górnego Styru. Tworzy dość szeroką dolinę. Przepływa koło Krzemieńca i Dubna. Na południe od tego ostatniego jej dolina oddziela Pasmo Pełczańskie od Pasma Mizockiego[2]. Koło Targowicy wpada do Styru (na jego 283 kilometrze).
Opisywana w utworach literackich Juliusza Słowackiego.
Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone
Będą ci całe poemata składać.
Ja bym to samo powiedział co one,
Bo ja się od nich nauczyłem gadać;
Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną,
Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną.
Bibliografia
- Grzegorz Rąkowski: Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Cz. III: Ziemia Lwowska. Pruszków: Rewasz, 2007, s. 340. ISBN 83-89188-66-X.
- Mieczysław Orłowicz: Ilustrowany przewodnik po Wołyniu. Łuck: Nakładem Tow. Krajoznawczego i Opieki nad Zabytkami w Łucku, 1929. [dostęp 2010-02-10].
Linki zewnętrzne
- Ikwa (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 256 .
Przypisy
- ЕСУ: 13878, 13879