Ignacio Agustí

Ignasi Agustí y Peypoch (ur. 1913 w Llissá de Vall, zm. 1974 w Barcelonie) – hiszpański pisarz i publicysta.

Debiutował jako autor wierszy i artykułów pisanych w języku katalońskim. Od 1936 roku tworzył już wyłącznie w języku hiszpańskim. Redaktor – wydawanego przez narodowo-syndykalistyczną Falangę – tygodnika Destino (Przeznaczenie). W młodości działał w prawicowej regionalistycznej partii Lliga. Tematyka jego dzieł dotyczy losów rodzin katalońskich przemysłowców[1].

Wybrane dzieła

  • Un siglo de Cataluña (1940)
  • Los surcos (1942)
  • Mariona Rebull (1943)
  • El viudo Rius (1944)
  • Desiderio (1957)
  • Diecinueve de julio (1965)
  • Guerra civil (1972)
  • El cubilete del diablo (1951)
  • Ganas de hablar (1974)

Przypisy

  1. Pio Moa: Mity wojny domowej. Warszawa: FRONDA, 2007, s. 553.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000116623366
  • VIAF: 66641124
  • LCCN: n82020377
  • GND: 132377942
  • LIBRIS: 31fjmb5m0tx66x1
  • BnF: 13614522g
  • SUDOC: 056555318
  • NKC: jn20000600056
  • BNE: XX872441
  • NTA: 068407335
  • PLWABN: 9810697304605606
  • NUKAT: n2005112126
  • J9U: 987007274911505171
  • CANTIC: a10036751
  • PWN: 3866454
  • Treccani: ignacio-agusti
  • Catalana: 0001216