Hydrochus ignicollis
Hydrochus ignicollis | |
Motschulsky, 1860 | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | zwierzęta |
Typ | stawonogi |
Gromada | owady |
Rząd | chrząszcze |
Podrząd | |
Infrarząd | Staphyliniformia |
Nadrodzina | |
Rodzina | wodopływkowate |
Rodzaj | Hydrochus |
Gatunek | Hydrochus ignicollis |
Hydrochus ignicollis – gatunek chrząszcza z rodziny wodopływkowatych.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1860 roku przez Wiktora Moczulskiego[1].
Morfologia
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3,6 do 4 mm[2][3]. Głowa jest czarna z metalicznym połyskiem oraz rudymi, częściowo przyciemnionymi głaszczkami i czułkami, zaopatrzona w duże, wyłupiaste oczy. Czułki mają trzy ostatnie człony owłosione i formujące buławkę. Długość głaszczków jest zbliżona do długości czułków, a ich człon ostatni jest dłuższy niż przedostatni. Przedplecze również jest czarne z metalicznym połyskiem, mniej więcej tak szerokie jak głowa i wyraźnie węższe od pokryw, pokryte dużymi dołkami. Pokrywy są szersze i krótsze niż u H. elongatus, ale ponad trzykrotnie dłuższe od przedplecza i dwukrotnie dłuższe niż szerokie[2], w zarysie już od kątów barkowych rozszerzające się wyraźnie ku tyłowi[3]. Mają silnie punktowane rzędy[2] i kilowato wyniesione międzyrzędy drugi, czwarty, szósty i ósmy; trzeci międzyrząd jest tuż przed podstawą wyniesiony słabiej niż drugi i czwarty[3]. Rzędy i międzyrzędy przerwane są przedwierzchołkowo poprzeczną, wąską i płaską listewką, za którą leżą powiększone punkty wierzchołkowe[2][3]. Barwa pokryw jest czarna, zwykle z metalicznym połyskiem na kilach. Odnóża są rude, częściowo przyciemnione. Genitalia samca cechują się początkiem wierzchołkowego rozszerzenia lewej paramery opatrzonym wklęsłym wcięciem i pozbawionym ząbka, a rurką o słabszym niż u H. elongatus zwężeniu sięgającym od nasady do połowy długości[2].
Ekologia i występowanie
Owad wodny. Zasiedla bagniste pobrzeża mórz oraz płytkie i zarośnięte roślinnością wody rzek, jezior i rowów. Często znajdywany na turzycach[4].
Gatunek palearktyczny, o środkowoeuropejskim typie rozsiedlenia[3], znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Niemiec, Austrii, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, europejskiej części Rosji (na północ po Karelię[4])[1][3] oraz anatolijskiej części Turcji[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został jako gatunek bliski zagrożenia wymarciem (NT)[5].
Przypisy
- ↑ a b M. Hansen: Hydrochidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea – Histeroidea – Staphylinoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2004, s. 42–43.
- ↑ a b c d e Von Arved Lompe: Gattung: Hydrochus Leach. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-03-01].
- ↑ a b c d e f g Mustafa Cemal Darilmaz, Suat Kiyak. An Annotated checklist and key to the Turkish Elongated Water Scavenger Beetles (Coleoptera: Hydrochidae). „Baltic Journal of Colepterology”. 8 (2), s. 149-154, 2008.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Uzupełnienia tomów 2-21. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (22), 2000.
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.