Hotel Kaiserhof w Katowicach
Ilustracja na rachunku hotelu z 1896 | |
Państwo | Polska |
---|---|
Miejscowość | Katowice |
Zniszczono | lata 60. XX wieku |
Położenie na mapie Katowic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°15′32,0628″N 19°01′05,3620″E/50,258906 19,018156 |
Hotel Kaiserhof w Katowicach (pol.: „Dwór Cesarski”) – hotel w Katowicach przy ulicy Stawowej 19, na rogu z ul. Młyńską. Hotel wraz z kamienicami przy ul. Stawowej, znajdującymi się za skrzyżowaniem z ulicą 3 Maja, wyburzono w latach sześćdziesiątych XX wieku na potrzeby budowy nowego dworca kolejowego[1].
Budynek posiadał hełm[2]. W hotelu (na drugim piętrze) od 1894 mieściła się siedziba loży wolnomularskiej „Concordia”. W literaturze XX wieku pojawiały się informacje, że w dniach 6–11 listopada 1884 w hotelu odbyła się Konferencja Katowicka – zebranie żydowskich delegatów Ruchu Miłośników Syjonu – Chowewej Syjon, na którym podjęto decyzje o założeniu nowych osad żydowskich w Palestynie. Informacje te są nieprawdziwe, ponieważ w 1892 istniał dopiero projekt budynku. W tym czasie właścicielem parceli i zbudowanego na niej hotelu był aptekarz E. Schultz. W dwudziestą piątą rocznicę tego wydarzenia w budynku zorganizowano uroczysty jubileusz[3].
W latach międzywojennych pod numerem 19 istniał bar „Carioka” i kino „Stylowy”[4] oraz restauracja „Ziemiańska”[5]. W 1920 przebudowano lożę „Concordii”; prace przeprowadziła firma Ignatz Grünfeld Baugeschäft według projektu katowickiego architekta Hugo Grünfelda. W tym czasie właścicielem hotelu był Leo Kaufmann.
Obiekt zburzono w latach 60. XX wieku, pod budowę nowego dworca kolejowego. Następnie w miejscu hotelu wybudowano Galerię Katowicką.
Odniesienia w kulturze
Akcja powieści Tylko martwi nie kłamią Katarzyny Bondy, wydanej w 2010, rozgrywa się w katowickiej kamienicy przy ul. Stawowej 13, która w powieści nazywana jest Kaiserhof[6].
Zobacz też
- architektura Katowic
- Hotel Welt w Katowicach
Przypisy
- ↑ Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 181. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
- ↑ Ludzie z marcepanowego dworu (pol.) www.katowice.gazeta.pl [dostęp 2011-09-17].
- ↑ Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice – Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 31. ISBN 83-85831-35-5.
- ↑ Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf–Mar, 2000, s. 55. ISBN 83-913341-0-4.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 95. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Katarzyna Bonda: Tylko martwi nie kłamią. Chorzów: Videograf II, 2010, s. 6. ISBN 978-83-7183-0815-6.