Heksachlorobenzen
| |
| Nazewnictwo | | | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | heksachlorobenzen | | Inne nazwy i oznaczenia | | perchlorobenzen, HCB, BHC | |
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny | C6Cl6 |
| Masa molowa | 284,78 g/mol |
| Wygląd | bezbarwne kryształy[1] lub biały proszek[2] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS | 118-74-1 |
| PubChem | 8370 |
| SMILES | C1(=C(C(=C(C(=C1Cl)Cl)Cl)Cl)Cl)Cl | |
| InChI | InChI=1S/C6Cl6/c7-1-2(8)4(10)6(12)5(11)3(1)9 | | InChIKey | CKAPSXZOOQJIBF-UHFFFAOYSA-N | |
| Właściwości | | | | Gęstość | | 2,044 g/cm³ (23 °C)[3]; ciało stałe | | | | Rozpuszczalność w wodzie | | praktycznie nierozpuszczalny (0,0000096 g/kg) (25 °C)[3] | | w innych rozpuszczalnikach | | rozpuszczalny w eterze dietylowym, chloroformie, dobrze w benzenie, słabo w etanolu[3] | | | | Temperatura topnienia | (230 ± 3) °C[3] | | Temperatura wrzenia | 325 °C[3] | | logP | 5,31[1] | | Współczynnik załamania | 1,5691 (589 nm, 23 °C)[3] | |
| Budowa | | | | Moment dipolowy | 0 D | |
| |
| Podobne związki |
| Podobne związki | lindan |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
Heksachlorobenzen, HCB – organiczny związek chemiczny będący pochodną benzenu.
Zastosowanie
Stosowany był jako środek grzybobójczy, jako półprodukt w syntezie organicznej i środek do impregnacji drewna. Stosowanie tego fungicydu jest zabronione na mocy międzynarodowej konwencji sztokholmskiej jako trwałe zanieczyszczenie organiczne[4].
Masowe zatrucie w Turcji
W latach 1955–1959 spowodował w Turcji zatrucie od 3000 do 4000 osób, z czego 500 osób zmarło. Poszkodowane osoby spożywały chleb wytworzony z ziaren przeznaczonych do celów rolniczych, do których dodany był 10-procentowy roztwór heksachlorobenzenu w celu zatrzymania rozwoju grzybów. Środek wywołał u ofiar porfirię skórną późną. W niektórych wioskach zmarły prawie wszystkie karmione piersią dzieci w wieku poniżej dwóch lat, których matki spożywały skażony chleb[5]. U jednej z matek zawartość HCB w lipidach w mleku wynosiła 20 ppm, co przekracza przeciętny poziom zanieczyszczenia ludzkiego mleka około 2000 razy[6][7].
Przypisy
- ↑ a b c Hexachlorobenzene, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 12120 [dostęp 2024-08-29] (niem. • ang.).
- ↑ a b c Hexachlorobenzene [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 27 kwietnia 2024, numer katalogowy: 45522 [dostęp 2024-08-29] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b c d e f CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-292, 5-153, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ Stockholm Convention on Persistent Organic Pollutants (POPs) [zarchiwizowane 2014-04-16] (ang.). Brak numerów stron w książce
- ↑ Healthy Milk, Healthy Baby: Chemical Pollution and Mother’s Milk. Chemicals: Hexachlorobenzene [online], Natural Resources Defense Council, 2001 [dostęp 2012-05-15] (ang.).
- ↑ A.A.A.A. Jensen A.A.A.A., S.A.S.A. Slorach S.A.S.A., Chemical Contaminants in Human Milk, Boca Raton: CRC Press, 1991 . Brak numerów stron w książce
- ↑ K. DianeK.D. Courtney K. DianeK.D., Hexachlorobenzene (HCB): A review, „Environ Res”, 20 (2), 1979, s. 225–266, DOI: 10.1016/0013-9351(79)90001-X, PMID: 121077 (ang.).
Bibliografia
- Stanley E.S.E. Manahan Stanley E.S.E., Toksykologia środowiska. Aspekty chemiczne i biochemiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, ISBN 83-01-14841-1 . Brak numerów stron w książce
