Granville R-1 „Gee Bee”
Replika samolotu | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Granville Brothers Aircraft | ||
Typ | dolnopłat | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Załoga | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | Pratt & Whitney „Wasp Senior” | ||
Moc | 535 KM | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 7,6 m | ||
Długość | 5,4 m | ||
Wysokość | 2,77 m | ||
Powierzchnia nośna | 7,2 m² | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 470 km/h | ||
Pułap | 1500 m | ||
Długotrwałość lotu | 45 minut | ||
Dane operacyjne | |||
|
Granville R-1 „Gee Bee” – amerykański samolot wyścigowy, o charakterystycznym kształcie kadłuba, w 1932 roku na tym samolocie pobito rekord prędkości.
Historia
Samoloty typu „Gee Bee” wytwórni Granville Brothers Aircraft były budowane w ilościach kilku egzemplarzy w latach trzydziestych XX wieku[1]. Maszyna Granville R-1 „Gee Bee” pilotowana przez pilota Jimiego Doolittle w 1932 roku pobiła ówczesny rekord prędkości osiągając prędkość 473,8 km/h[1]. Na modelu tym zdobyto w 1932 roku „Puchar Thompsona” i zwyciężono w 1933 roku w „Pucharze Bendixa”[2][3]. Niebezpieczny w pilotażu samolot spowodował wiele wypadków[1].
Opis konstrukcji
Jednoosobowa, zakryta kabina pilota umieszczona była w tylnej części kadłuba o niespotykanych w innych konstrukcjach proporcjach[1]. Kratownicowy kadłub stanowił spawany ze stalowych rur szkielet pokrytego płótnem, usztywnionego cięgnami w metalowego dolnopłatu[1]. Dwudźwigarowe skrzydła również pokryte były płótnem, zaś wolnonośne powierzchnie sterowe, szczątkowy statecznik pionowy i stałe, dwukołowe, osłonięte owiewkami podwozie z tylnym kółkiem dopełniały konstrukcję[1]. Na skutek krótkiego kadłuba, braku klap do lądowania i dużego obciążenia powierzchni nośnych, i posiadania małego wydłużenia płata samolot był bardzo trudny w pilotażu (znikoma stateczność samolotu). Mimo to samolot był wzorem dla innych konstrukcji wyścigowych[1].
Dane techniczne
Napędzany 9 cylindrowym silnikiem gwiaździstym firmy Pratt & Whitney „Wasp Senior”, samolot miał rozpiętość skrzydeł 7,6 m, długość 5,4 m i wysokość 2,77 m[1]. Powierzchnia nośna wynosiła 7,2 m²[1]. W czasie 45 minutowego lotu maszyna mogła przy prędkości 470 km/h osiągnąć pułap 1500 m, zaś jej masa w locie wynosiła 1396 kg[1].
W kulturze masowej
Film Człowiek rakieta otwiera scena lotu testowego na samolocie „Gee Bee”. Inny egzemplarz pojawia się również na końcu obrazu.
Przypisy
Bibliografia
- Kazimierz Dąbrowski: Przegląd samolotów sportowych i ich osiągnięć. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1964. OCLC 832801538.